Met de nieuwe lestijden kan ik weer een keertje uitslapen... alhoewel dat niet echt lukt met de eerste “prayer” hier rond 6.00 uur. De moskee wekt je voor dag en dauw en galmt dan al door de medina. Aan de ontbijttafel tref ik een Française en een meisje uit Zwitserland. Beide zijn hier voor de Arabische taal.
De een voor haar werk en de ander omdat haar vader Marokkaans is en ze graag het Berber dialect wil leren.

Als ik om 12.30 uur op school arriveer is het heel rustig in de klas.
Timon is dit weekend mee met een Sahara Tour en Miriam onze docent heeft weer vertraging met de trein.
De studenten zijn hier overigens meestal eerder in de klas dan de docent...verrassend!
We behandelen nog een aantal werkwoorden in de laatste les van deze week en dan is het weekend!

De vrijdag is de couscousdag in Marokko dus staat voor vanavond natuurlijk dit traditionele Marokkaanse gerecht op het menu.
Midden in de Medina zit een restaurant wat ons is aanbevolen dus besluiten we daar maar eens een kijkje te gaan nemen.

Op de weg terug naar de Riad neem ik eerst even de tijd om te gaan shoppen in de Medina.
Ik loop dagelijks in snelle pas door de drukke en gezellige Rue Souika naar de Rue des Consuls waar de Riad aan ligt of richting het station. Dus vandaag even rustig rondneuzen in een paar winkeltjes.
Ik koop een kleine waterkoker en een glas om koffie en thee te kunnen maken en een hippe leren tas met koeienhuid. Weer even mijn onderhandel technieken getest en tevreden naar huis.
Er is veel te koop in de ontelbare winkeltjes... en het is de moeite waard om tussen al het plastic en de grote hoeveelheden op zoek te gaan naar mooie en nuttige “pareltjes”.

Rond 19.30 uur gaan Corina en ik op zoek naar het Marokkaanse restaurant Dar el Medina wat in een van de kleine zijsteegjes zit van de Rue Souikha. Je moet het weten te vinden...Corina herkent het aan de de fuchsia kleuren op de muren van de steeg. We bellen aan en worden hartelijk ontvangen.
Het restaurant is gevestigd in een Riad (traditioneel Marokkaans huis) wat natuurlijk gelijk al een gepaste sfeer geeft. Op en bank in de hoek bespeelt een man de Oed, een peervormig snaarinstrument, soort gitaar maar dan zonder fretten. Arabische klanken vullen de rustige en mooi aangeklede ruimte. Een oase midden in de drukke Medina....bijzonder en bijzonder lekker!
Ik neem vooraf de Harira , de nationale Marokkaanse soep van Arabisch-Bedoeinse oorsprong met o.a. tomaten, kikkererwten, linzen en selderij. Corina kiest voor een warm gerecht met aubergine. We bestellen daarna allebei nog een verschillend couscous gerecht wat uiteindelijk veel te veel blijkt te zijn dus een toetje laten we maar zitten.

Morgennacht hebben we een uurtje extra vanwege de wintertijd...komen we achter als we bij de obers informeren of in Marokko ook de klok wordt verzet.