64 km ten zuiden van Tetouan ligt Chefchaouen, beschut in een vallei tussen de tweelingbergen Ech Chaoua – wat “de hoorns” betekent- die de stad zijn naam geeft.

Het is een populair beginpunt van trektochten door de bergtoppen van het Noordelijke Rifgebergte. De boeren in het Rifgebergte verbouwen ongeveer een derde van de wereldvoorraad Hasj. De teelt is legaal maar het in het bezit hebben en gebruik niet en als er hasj wordt gevonden tijdens politiecontroles volgen er zware straffen. Maar dat het er is, is onmiskenbaar, bij vlagen komt het zo nu en dan je neus binnen als je er rondwandelt.
De stad zelf is een sprookjesachtig tafereel in 50 tinten blauw.

Ik neem vandaag vanuit het “witte” Tetouan een “shared taxi” die me in ruim een uur en slingerend door de bergen afzet in een van de meest toeristische trekpleisters van Marokko.
-Alle meningen over Chefchaouen zijn dan ook onverdeeld… dit moest ik zien-
Er staan gelukkig gelijk twee jongens klaar die me graag willen helpen met het sjouwen van mijn bagage. Dat wordt later een discussie want ze vragen een, volgens mij, veel te hoog bedrag voor hun diensten dus ik moet ze enigszins teleurstellen en betaal ze een 1/10 van wat ze vragen maar ik heb de steun van mijn gastheer in de Riad dus ik weet dat ik goed zit.

Mijn Riad is eenvoudig maar zit in een leuk steegje midden in de medina. En ja voor € 34 voor 2 nachten mag je ook niet veel verwachten, denk ik.

Ik duik na mijn bagage te hebben gedropt gelijk de gezellige “blauwe” souk in.
Er zijn vandaag veel winkels dicht want het is een landelijke feestdag in het teken van de verjaardag van de profeet Mohammed. Naast de vele Japanners en chinezen die hier rondlopen zijn er dus ook veel Marokkaanse toeristen.

Het weer is een stuk frisser hier maar het zonnetje maakt een hoop goed.
Naast het Arabisch en Frans komt ook het Spaans hier goed van pas dus zo nu en dan komen er weer wat Spaanse woorden en zinnetjes in me naar boven.

Dat Chefchaouen een van de meest fotogenieke plekken ter wereld is dat blijkt ook al snel.
Er wordt wat af gefotografeerd in het een na het andere mooie blauwe steegje.

Onder aan de heuvel kom je binnen via de Bab el-Ain, rue Lalla el Hora brengt je vrij steil omhoog naar Place Outa Hammam, een gezellig en kleurrijk plein in het hart van de medina.
Aan het plein zitten allemaal cafe’s, de Grand Mosque en de Kasbah waar ik morgen een bezoekje aan ga brengen.

Ik zoek nu eerst een terrasje om van het laatste zonnetje te genieten en wat te eten en duik vanavond maar eens vroeg mijn bed in met 2 dekens!