Een rustig begin van de dag met een lekker ontbijt.
De samenstelling van het ontbijt is bijna net zo afwisselend als de ontbijtgasten.
Vandaag ontbijt ik samen met een Italiaan die voor 7 maanden in Marokko zit om voor zijn werk de Arabische taal te leren.
Met zijn achtergrond als archeoloog, antroposoof en historicus weer een heel andere gesprekspartner maar ook heel leuk om mee kennis te maken. Wat opvalt is dat de meeste gasten hier toch wel al aardig wat van de wereld hebben gezien.

Om 11.00 uur loop ik richting school. In de soeks is het leven nu al volop in gang. De voorgaande ochtenden liep ik vooral nog door de opstartende winkeltjes, moeders die hun kinderen naar school brengen en katten die op jacht zijn naar etensresten of dankbaar een dode muis in ontvangst nemen van de marktmannen.

In de klas tref ik maar een paar mensen aan; Timon, Nasna uit London en docente Miriam.
Het is warm vandaag maar met deuren en ramen open is het geluid weer een stoorzender dus wordt het zweten vandaag.
Het stranduitje voor vanmiddag is gelukkig een mooi vooruitzicht.
Als we om 15.00 uur stoppen staan Gina en Mari al te wachten tot ik en Timon ook zover zijn om te gaan.
We lopen naar het station om daar een Grand taxi te pakken naar Maora plage.
De Grand Taxi 's zijn hier voor de ritten buiten de stad. Voor de binnenstad zijn er de Petit Taxi's.
We proberen te onderhandelen over de prijs maar vinden hem toch wel aan de hoge kant dus spreken we een retourprijs af met de voorwaarde dat hij op ons blijft wachten.

Het blijkt heerlijk vertoeven op Maora, zowel op het terras van restaurant als in de onstuimige branding van de zee.
Een heerlijke verkoeling na een warme dag. En een leuke gelegenheid om elkaars verhalen te delen, te genieten van een koude "Cassablanca" en de ondergaande zon.

Op de terugweg droppen we Timon in Agdal, een moderne wijk in het zuiden van Rabat waar hij verblijft bij een gastgezin.
Gina dragen we bij het station over aan een petit taxi die haar naar haar gastgezin terugbrengt.

Samen met Mari loop ik naar de Medina en onderweg eten we nog een crêpe met viande hache op een van de terrasjes langs de route.
Een rustige maaltijd wordt het niet want we krijgen gezelschap van een Marokkaans jongetje van, ik schat, een jaar of 11. Hij praat nauwelijks maar verkoopt zoals velen zakdoekjes aan de mensen op straat. Hij eet gulzig mee van onze crêpes, vooral het vlees heeft zichtbaar zijn voorkeur. Hij probeert ons op allerlei manieren te verleiden om met hem mee te gaan....een soms lastig in te schatten intentie zeker op zo’n leeftijd. Hij loopt nog een stukje achter ons aan als we de drukke soeks in duiken om vervolgens in het niets te verdwijnen.

Mari komt volgende week bij ons in de Riad logeren, ze zit nu nog in een hotel vlak in de buurt maar dat is behoorlijk eenzaam.
Ze gaat daarom nog even gezellig mee naar de RIad om alvast een kijkje te nemen.