Fez, Marokko’s oudste islamitische stad en de op 2 na grootste (voormalige hoofdstad) is een 1200 jaar oud levend museum op de Unesco Werelderfgoed lijst... en de laatste Koningsstad op mijn verlanglijst.
Het ligt op een vlakte in het Atlas-gebied, zeer geschikt voor wandelaars, wintersporters en natuurliefhebbers.
Fez zeer beroemd om zijn randloze viltachtige rode hoed met een kwast.

Vandaag is het een nationale feestdag in Marokko: Dag van de groene mars!
Op 06 november 1975 organiseerde de Marokkaanse koning Hassan II een groene mars naar de Westelijke Sahara, waarbij 350.000 Marokkanen naar het gebeid werden gezonden. Deze actie was bedoeld om de Spanjaarden onder druk te zetten die daar de scepter zwaaiden. De mars moest teven de nationale eenheid versterken en het gezag van de vorst.
Dit laatste gezien twee staatsgrepen in 1971 en 1972.
De groene mars slaagde, Spanje gaf de kolonie op en Marokko kreeg 2/3 van het gebied in handen.
Vandaag betekende dit voor mij een vrije dag van school...so time to travel!

Vanaf Rabat is het ruim drie uur met de trein dus besluit ik vroeg op pad te gaan.
Niet dat het een garantie is dat je er dan ook vroeg bent want ook in Marokko laten de treinen je wel eens in de steek.
Mijn trein vertrekt uiteindelijk een uur later. Onderweg raak ik in gesprek met 2 reizigers die ook naar Fez afreizen.
Ebel uit de USA die na een rondreis, woestijntrip en surfstop in Rabat weer terug gaat naar zijn huis in Frankrijk en Ronald uit de Philipijnen die rondtrekt en een paar dagen in Fez wil blijven.
Dus ook deze treinreis loopt voorspoedig en gezellig door het uitwisselen van onze ervaringen en het delen van allerlei tips.

Om 13. 00 uur sta ik bij de “ La Porte Bleu”, Bab Boujeloud aan de zuid-west kant van de Medina, bekend om het blauwe tegelwerk aan de zijkanten.
Na afscheid te hebben genomen van Ronald en zijn bagage uit de taxi te hebben gehaald strijk ik eerst even neer op het terras voor een glas verse jus en het maken van een "plan de campagne”.
Ik heb vier uur de tijd voordat de laatste trein naar Rabat gaat dus zal keuzes moeten maken in wat ik vandaag kan gaan zien.

Ik loop eerst naar het Dar Batha museum waar veel van de nijverheid in Fez is terug te vinden in allerlei voorwerpen (boeken, houtsnijwerk, geweven kleden, bewerkt leer en de bonte Zelij-tegels) Helaas is het vandaag gesloten i.v.m. de nationale feestdag.

Dus duik ik de Medina in. Ik ben reeds gewaarschuwd voor het complexe netwerk van de vele smalle straatjes met als advies een gids in de arm te nemen. Echter er zijn ook tegenstrijdige adviezen dus besluit ik het eerst maar eens op eigen houtje te proberen. Dus blijf zoveel mogelijk de Rue Talaa Seghira volgen. Maar al snel blijkt dat ik, om bij de verschillende bezienswaardigheden te komen, zal moeten afwijken van deze doorgaande weg. Dus laat ik me door een jongen van een jaar of 12 begeleiden naar een Berberhouse waar ik het maken van de kleden en dekens kan bewonderen en bovendien op het dak van het huis een mooi uitzicht over de stad krijg.
Er wordt me uitleg dat het vooral de vrouwen zijn die de kleden maken en de mannen die maken de dekens...waarom? Vrouwenhebben meer oog voor detail en meer geduld dan mannen (ha,ha)

Vervolgens brengt hij me naar de Chouwara-leerlooijerijen in het midden van de medina.
Het oude leerlooiers ambacht is al sinds de middeleeuwen nauw verbonden met Fez en als je tegen de scherpe geuren kunt, kun je leerlooierijen bekijken vanaf de balkons van de naastgelegen leerwinkels. Dus knijp ik mijn neus een klein beetje dicht en loop de trappen op naar boven. Een bijzonder proces van het kleuren van het leer en het drogen ervan op de diverse balkons er omheen.Als ik even later de Medina weer in loop kom ik een aantal ezels tegen die de bewerkte huiden vervoeren naar een volgende stap in het proces.

Er zijn veel moskeeën in de Medina en een aantal Medersa’s (koranscholen)
Deze keer probeer ik voorzichtig of ik een moskee mag betreden voor een foto en het mag...opvallend is dat sommige er geen probleem mee hebben om als niet moslim er even naar binnen te gaan. Het voorrecht duurt niet lang want een oudere man geeft aan dat het niet mag dus trek ik mijn slippers weer aan en verlaat ik na de foto snel weer dit heiligdom.

Om even bij te komen van deze toeristische, mooie maar ook erg grote Medina laat ik me gidsen naar een restaurantje met uitzicht over de stad...
Op het knusse dakterras met een arabische tent kun je heerlijk eten en gezien de lange terugreis vervroeg ik mijn diner dus maar en kan ik nog even heerlijk nagenieten in het zonnetje.
Om weer terug te komen bij de Bab Boujeloud moet ik nog een flink stuk teruglopen tussen alle winkeltjes en markten door..
Na een cappuccino op het terras van mijn startpunt pak ik een taxi terug naar het mooie station zo’n 4 km buiten de Medina. Onderweg springen er nog twee Marokaans studenten in de taxi... ze verexcuseren zich voor hun onverwachte meerijden samen met een “ You look very pretty today"!

Op de terugreis zit de trein bomvol... met zijn achten zitten we in een coupe samen met nog zo’n 16 tassen/koffers.
Maar het is wederom gezellig , iedereen praat met elkaar en er wordt veel gelachen. En de twee Marokkaanse jongedames tegenover me laten middels een statement op hun shirts zien dat ze niet met zich laten sollen....

Fez een must-do, als je mij vraagt, bij een bezoek aan Marokko...
Petje af voor fez dus!