Vandaag heb ik afgesproken met Sarah, we hebben elkaar ontmoet in Rabat op het taalinstituut( nou ja eigenlijk op een gezellige avond op het piratenschip “ Le Dhow” tijdens de ladies night waar we gezellig een avondje uit ons dak zijn gegaan op de dansvloer). Ze is nog een een aantal dagen in Marrakech na een cursus Arabisch van twee weken. En stuurt me een berichtje of ik zin heb om vandaag gezellig iets samen te gaan doen....natuurlijk altijd gezellig! Gezelligheid schept een band realiseer ik me nu des te meer .... met bekenden maar ook met vreemden.

We gaan voor een dagje Medina om de soeks in te duiken op zoek naar nog wat leuke souvenirs om mee naar huis te nemen en gewoon heerlijk rond te dwalen en op allerlei onverwachte en leuke plekjes te belanden.
De souks van Marrakesh liggen ten noorden van het plein Djeema El Fna.
Halfoverdekte kleurrijke marktjes die je natuurlijk niet mag overslaan als je in Marrakesh bent.
Afdingen is hier een must en blijven lachen ook maar het is een bijzondere ervaring om door deze drukke en met veel winkeltjes en spullen nauwe straatjes rond te dwalen en op zoek te gaan naar mooie handgemaakte spulletjes.
Wel oppassen dat je geen Chinese imitatie koopt want die is er ook.
Het is dus best wel lastig om echt van namaak te onderscheiden en de prijs kwaliteitverhouding goed in te schatten. Maar ook al wordt het shoppen in de soeks door veel toeristen ervaren als een storend en soms te agressief verkoopgebeuren. Het is ook een vermakelijk “spel" waarbij je al je charmes in de strijd kan gooien!
De souks zijn ingedeeld op thema zoals leer, textiel, specerijen, medicijnen/cosmetica, babouches(felgekleurde slippers), kleden, ambachtelijke kunst, sieraden etc.
We snuffelen heerlijk rond en eten en drinken wat onderweg bij een lokaal “tentje” vaak lekker en goedkoop!
Beetje uitkijken voor wat de hygiene betreft maar na ruim 2 maanden Marokko zijn mijn maag en darmen wel wat gewend heb ik het idee! Het is leuk om te zien hoe Sarah haar Arabisch in de praktijk brengt...terwijl ik het toch maar veilig bij mijn Frans houdt.

Na markten, galeries en een cultuur riad met een spannende darkroom vinden we uiteindelijk onze weg weer terug naar het plein...Djeema El Fna.
Bij zonsopgang is dit plein zo goed als verlaten maar dat duurt niet lang en het plein verandert in een gigantische markt en openluchtcircus en zodra de zon ondergaat verandert het plein in enorme voedselmarkt en een fantastisch, bijna duizelingwekkend spektakel van muzikanten, acrobaten, verhalenvertellers en slangenbezweerders. Unesco omschrijft het als een meesterwerk van het mondelinge en ontastbare erfgoed van de mensheid.
Wij zoeken een plekje op het dakterras bij Café de France, een van de bekendste cafe’s van Marrakech en zo’n typisch Noord-Afrikaans cafe waar mannen uren op het terras doorbrengen.
Het uitzicht op het plein is hier, helemaal bij zonsondergang, in een woord...fantastisch!

Na een drankje nemen we afscheid van elkaar en loop ik naar de voedselstalletjes om iets te eten mee te nemen op weg naar huis. Het valt niet mee om te kiezen tussen de hoeveelheid van aanbieders van tajine, couscous, brochettes etc. "Sur place "eten of meenemen het kan allemaal dus bestel ik een vegetarische- en een koptajine. Ik wacht aan een tafel waar ook nog een stel zit te eten. Als ze zijn uitgegeten verschijnt er een oudere Marokkaanse dame die de restjes van hun borden komt halen. Ze schept met haar handen de resten kip en brood op een stuk papier... ik bied haar een plastic zakje aan om het in te doen want zie het vet er al uitlopen. Dankbaar neemt ze alles mee! Even ben je verbaasd zoiets te zien gebeuren maar dan realiseer je al snel dat “eten” niet voor iedereen vanzelfsprekend is en er zo weinig wordt verspild. Na een kwartiertje loop ik met mijn afhaalmenu terug naar het appartement in Gueliz... hopen dat het eten nog een beetje warm is als ik daar aankom.