Essaouira, het compacte en relaxte kuststadje aan de Atlantische Oceaan.
Ik was er in het begin van mijn reis met een dagexcursie die zoals ik toen al zei veel te kort was voor dit charmante vissersplaatsje.
Dus na het hectische Marrakesh, wat met de kerstdagen en jaarwisseling erg leuk was en ik heerlijk even met een paar lieve mensen uit Heerenveen een wijntje kon drinken en (in het Nederlands) kon bijpraten, is het ook lekker om de rust weer op te zoeken.
Het einde van deze reis nadert en het is tijd om de balans op te maken en nog eens wat dieper in deze "last but not least” toeristische trekpleister van Marokko te duiken.
Want het lijkt erop dat deze plek (in ieder geval voor mii) een gulden middenweg is van alle aspecten die dit land zo aantrekkelijk maken. Een eerste indruk waar ik graag nog wat nieuwe aan toe wil voegen, dus...

Stap ik maandag 01 januari met al mijn bagage op de Supratourbus naar Mogador (het hedendaagse Essaouira). Ik heb mijn kaartje (80 Dirham) al een dag eerder gekocht dus heb ik een mooi plekje helemaal vooraan in de bus met een buurman uit IJsland. Het instappen verloopt wat hectisch. Sommige passagiers weten (nog) niet dat ze een kaartje met stoelnummer kopen en dat er voor de bagage aparte kaartjes moeten worden gekocht bij een ander loket. En een passagier is haar kaartje kwijt maar....desondanks vertrekken we keurig op tijd! Met een tussenstop van 20 minuten sta ik zo’n 3 uur later aan de rand van de medina waar de petit-taxi’s al staan te wachten om de passagiers naar hun accomodaties te rijden.

Ik heb een klein hotel gevonden “Borj Mogador” dichtbij de zuidkant van het strand en de Boulevard.
Het strand waar veel activiteit blijkt te zijn: kitesurfing, golfsurfing, camel- and horseriding, trikes, honden/katten en verkopers. Met een aantal surfclubs en leuke strandtenten een gezellige en relaxte sfeer. Voor de medina moet ik een klein half uurtje lopen maar dat voorziet me gelijk in mijn dagelijkse beweging. Het kan via de weg, de boulevard of het strand ... prima dus.
En op 10 minuten lopen ben ik bij een grote Carrefour waar alles te koop is.

Gisteravond eerst naar het strand... om weer helemaal blij te worden van de mooie zonsondergang en de golven van de oceaan.
Vandaag naar de medina om daar op zoek te gaan naar de leukste, lekkerste en mooiste dingen en plekjes.
Naast de talloze kleding-, souvenirwinkeltjes, galeries en eettentjes heeft de medina ook mooie vestingwerken. Het Noordelijke deel ervan zijn ze momenteel aan het renoveren. Aan deze kant heb je van de "Sqala de Ville" met de kanonnen een prachtig uitzicht over de rotsen en het bruisende water.
Aan de zuidkant krijg je ook een mooi uitzicht over de "Porte de La Marine” en de haven waar liefhebbers verse vis kunnen kopen of eten bij een van de vele visstalletjes. Van Oesters, kreeft, garnalen tot de meest uiteenlopende vissoorten.
Centraal ligt het "Place Moulay Hassan", vlak bij de haven met winkeltjes en horeca.
Ik zoek daar het dakterras van het befaamde "Taros Restaurant" op, zonnig, winderig en rommelig en in het typische wit/blauwe mediteranese sfeertje wat dit stadje uitademt en bovendien een mooi uitzicht over de zuidkant van de vesting en de haven vanaf de verschillende terrasjes. Ik drink er een biertje en wil mijn telefoon even opladen dus dat kan hier ook even...in de keuken want de stopcontacten op het terras hangen er niet bepaald deugdelijk bij.
Ook dat is Marokko...lang niet alles werkt hier naar behoren.
Vooral op het gebied van de elektriciteit en het hang- en sluitwerk (haha).
Via de boetiekjes en galeries langs de muur van de medina loop ik via de de Sqala en de soek van de houtsnijders (waar de stad beroemd om is) de medina weer in voor een een heerlijke plak vruchtencake bij Patisserie Chez Driss, niet over te slaan natuurlijk!
Daarna ga ik op zoek naar Galerie Damgaard, opgericht door de Deense Frederick Damgaard en de eerste hier in Essaouira waar inmiddels een bloeiende kunstenaars gemeenschap is gevestigd. Nu exposeren er allemaal plaatselijke kunstenaars. Maar zeker een kijkje waard. Niet gevonden...dus (over)morgen maar.

Als ik terugkom op het plein probeert de jongen van de vistent me over te halen om vis bij/met hem te komen eten. Ik zeg dat ik niet zo’n visliefhebber ben. Ik heb het ook nog niet aangedurfd om de vis die daar buiten ligt te bestellen en op te eten. Dit wordt door veel toeristen wel gedaan maar lokt mij niet echt.
Ok, als ik geen vis met hem wil eten dan wil ik misschien wel sex met hem!!!
Tuurlijk joh...gewoon om vragen. Ik lach vriendelijk naar hem en zeg no, thanks.
Hij begrijpt het niet helemaal geloof ik...hij zegt dat ik een mooie vrouw ben dan is het toch niet raar dat je zoiets wilt en dus vraagt (pfff...maar ik kan er ook wel om lachen)
Ook al blijft het me verbazen deze directe en duidelijke verzoeken en opmerkingen die vaak plotseling om de hoek komen kijken maar ik raak er aan gewend. Dus voor wie ook naar Marokko komt...bereid je dan alvast voor. Hier wordt vaak gezegd wat men denkt/wil. Een soort openheid die soms flatteus maar ook gênant kan zijn. Zijn we in Nederland niet echt gewend ...

Ik wandel over het strand weer terug naar mijn hotel en eet een “Calzone” bij zonsondergang bij beachclub Ocean Vagebond. Een heerlijk plek om de dag af te sluiten en de kamelen in karavaan weer naar huis te zien vertrekken. Dit geeft zoveel rust. Wat is het toch een bijzonder verrassend en mooi land!

En morgen weer een dag...lucky me!