Vandaag weer de spullen inpakken en afscheid nemen van Marrakesh en terug naar het rustige en mooie Rabat.
Ik heb gisteren al een kaartje voor de trein gekocht om een zitplaats zeker te stellen vooral nu de Marokkanen vakantie hebben deze week is dat geen overbodige luxe.
De reis blijkt een enorme verrassing ook al ken ik het traject reeds van de vorige keer in oktober.
Maar nu reis ik in het voorjaar en dat is te zien want het eens zo droge en in aarde getinte landschap lijkt bijna een soort metamorfose te hebben ondergaan.
Langs het spoor, in het veld, rond de dorpen en zelfs langs de snelweg, op bouwplaatsen en industrieterreinen is het een groen en uitbundig bloeiend landschap met klaprozen, distels, roze, gele, witte en oranje bloemen.
Over bloeiende bermen gesproken... werkelijk prachtig!
Die veel te snel langs me heen schieten om alle prachtige soorten die er in verscholen liggen te ontdekken.
ik zou het liefst even willen uitstappen om midden in zo’n veld met de fotocamera op mijn knieën gaan liggen om de mooiste plaatjes te schieten maar helaas schieten ze nu met een sneltreinvaart aan mij voorbij.
Marokko in het voorjaar...wat een prachtige tijd van het jaar om hier te vertoeven.
Het heeft dus toch nog geregend de laatste maanden...water waar ook de boeren met smart op zaten te wachten in het najaar anders kun je je niet voorstellen dat de natuur zo uitbundig uitpakt in de lente.

Na vijf uur treinen door een kleurrijk landschap bereik ik het station Rabat Agdal waar ik voor 10 dirham een taxi naar mijn appartement neem. Ook typerend voor deze mooie rustige stad, de prijzen liggen er een stuk gunstiger dan in het toeristische Marrakesh en je kan afdingen maar wel met een veel kleinere marge.
Ik tref Mr. Anas bij het appartement voor de sleutel en begroet worden als bekende gast voelt gelijk een beetje als thuiskomen.
De mooie rozen op de tafel doen daar nog een schepje bovenop.

Terug in hoofdstad, terug in Royal Rabat.