Negentig kilometer ten zuiden van Casablanca ligt aan de Atlantische kust havenstad El Jadida, en het Portugese vestingwerk Mazargan uit de vroege 16-eeuw. Sinds 1769 weer in handen van Marokko maar de mix van de Europese en Marokkaanse cultuur en architectuur zijn nog steeds goed zichtbaar. De bastions en de wallen zijn goed bewaard gebleven en ook het ondergelegen waterreservoir(Cistern) en de kerken zien er nog goed uit. Een terechte vermelding op de UNESCO werelderfgoedlijst!

Ik reis er heen vanuit Rabat met de trein.
Zo’n drie uur reizen met een overstap in Casablanca.
Daar zit dan gelijk ook de grootste uitdaging want Casa heeft meerdere stations en ik zal moeten proberen uit te vinden op welk station ik de overstap naar El Jadida kan maken. De informatie via internet en die van de loketbeambte op het station komen niet helemaal overeen dus hoop ik dat ik in de trein zelf de nodige duidelijkheid krijg.
Toevallig zit ik naast iemand die ook naar El Jadida gaat om zijn auto op te halen dus stappen we samen in Casa Voys uit om vervolgens op zoek te gaan naar het perron van waar we weer moeten vertrekken. So far so good dus.....

De weerberichten zijn minder gunstig voor de komende dagen maar gelukkig is het vandaag nog goed weer, enigszins bewolkt maar dat is voor een stadstrip niet echt vervelend.
Bij aankomst zoek ik dus eerst maar een terrasje op voor een lunch in het zonnetje zolang die er nog is.
De medina van de stad is niet een bijzondere bezienswaardigheid dus richt ik me vooral op de vestingmuren en wat daarbinnen ligt.
Ik breng een bezoekje aan de “Cistern” een bijzonder mooie en mysterieuse (dus fotogenieke) plek vooral door het water wat erin staat en het licht dat er naar binnen valt. Dit geeft prachtige reflecties in het water. Verder wandel ik over de wallen om van het uitzicht te genieten over de Atlantische oceaan en drink tenslotte nog een vers kopje muntthee op een dakterrasje met uitzicht over de citadel.
El jadida is nog niet zo bekend bij de toeristen waardoor het rustig en verlaten overkomt maar vandaag is het er redelijk druk met Marokaanse vakantiegangers dus heel gezellig! De bedrijvigheid en de visrestaurants in de haven sla ik dit keer over net als het mooie brede zandstrand wat er verderop ligt. Die bewaar ik maar voor een evt. volgende keer met beter weer.
Want inmiddels wordt het zwaar bewolkt en ga ik op zoek naar een taxi die me weer terug kan brengen naar het station...net op tijd voor een enorme plensbui en storm die overkomt.

El Jadida is geen enorm populaire bezienswaardigheid dus maar zeker de moeite van het bekijken waar als je in de buurt komt.
Bijzonder aan deze plek zijn vooral de kathedraal, moskee en synagoge die hier in alle stilte en harmonie nabij elkaar staan.

De terugreis begint voorspoedig alleen ben ik vergeten een kaartje terug naar Rabat te kopen dus zal ik in Casa Port waar ik nu een overstap heb een nieuw kaartje moeten kopen...maar ik heb tijd, denk ik nog.
En toch kan er dan iets gebeuren waardoor je planning weer moet bij stellen want er staat een flinke rij bij de kaartverkoop in Casa en als er dan ook nog eens een man enorme stennis begint te maken aan het loket en de hele tent in rep en roer zet...tja dan mis je alsnog de trein met nog een aantal anderen...de een ongeduldig en geïrriteerd en de ander die zegt: Tja dat gebeurt nu eenmaal.
Kortom anderhalf uur wachten op de volgende maar ook de laatste trein naar Rabat ...dus dan maar dineren bij de Mac Donalds op het station.
Maar zoals ze hier altijd zeggen...don’t worry everything will be ok!