Rabat by night...
Het was erg gezellig gisteravond.Eerst lekker met zijn vijven op het dakterras gezeten met een drankje en onze ervaringen uitgewisseld en wat ons allen naar dit land heeft gebracht.We lopen daarna de wijk in op zoek naar een leuke bar/nachtclub.Er zitten een aantal in de buurt dus handig en snel bereikbaar.
We starten bij Privilege, een plek die ik nog niet ken.Het is een restaurant/bar waar inmiddels de DJ al aan het draaien is en nog een paar laatste gasten zitten te eten.We bestellen verschillende cocktails maar die laten erg lang op zich wachten. Als na een tijdje de DJ wordt afgelost door one-man livemusic op een keyboard veranderd de muziek in meer Arabische klanken en komt de tent los.De studenten lijken het niet echt leuk te vinden en willen graag een kijkje nemen in Barrio Latino.Ze hebben gehoord dat het daar erg leuk is.Ik heb daar zelf ook een hele goede herinnering liggen dus rekenen we onze drankjes af om te kunnen vertrekken. Wat ook ontzettend lang duurt.
De sfeer zit er al aardig in als we in de restaurant-bar arriveren.Maar het is er erg druk en de muziek en sfeer zijn ongeveer van hetzelfde als in Privilege dus kijken we elkaar vragend aan en besluiten toch maar op zoek naar een andere bar te gaan.Maar het is erg leuk om even terug te komen op een plek waar je geweldig mooie herinneringen aan hebt overgehouden?
We proberen Vertigo een restaurant-lounge bar.Hier is de muziek prima en is er boven een heerlijk loungegedeelte met comfortabele banken dus bestellen we er nog maar eentje.Om 2.00 uur sluiten bijna alle gelegenheden dus net iets voor twee gaan de lichten aan en wordt ons vriendelijk verzocht de tent te verlaten.Dus gaan we op zoek naar een taxi voor de drie studenten, nemen afscheid en loop ik samen met Esther weer terug naar ons appartement.Het was voor haar een lange dag en ik kan ook wel een paar uur slaap gebruiken.
Als we wakker worden is het zonnetje al volop aanwezig.Eerst maar even een lekker ontbijtje doen.We lopen naar “Bert’s” een koffiehuis waar ze ook verschillende ontbijten serveren.We gaan voor de “Beldi” het traditionele Marokkaanse ontbijt maar helaas komt de serveerster ons mededelen dat er geen Msemen meer zijn en we dus een andere keuze moeten maken.Ook de jam blijkt op...hoe dan...een van de meest basic onderdelen van het ontbijt hier.Zelfs de bediening laat erg te wensen over dus maar goed, het is wel lekker zitten op het terras.
Ik koop een pen van een voorbijkomende verkoper die me natuurlijk veel meer dan 1 pen probeert te verkopen en zijn slimme trucjes daar voor gebruikt. Hij legt er eerst twee voor me op de tafel en ik vraag wat ze kosten....20 dirham zegt ie.Ik zeg dat ik er maar 1 wil kopen en wat die kost...10 dirham antwoord hij.Ok, zeg ik en hij legt er vervolgens een derde bij.Hmm, nu zijn het er dus drie voor 20 dirham???Ik zeg dat ik aan 1 genoeg heb en betaal hem de 10 dirham.Slimmerik!
We gaan daarna terug naar het appartement om wat te relaxen alvorens we weer voor een volgende avontuur de stad ingaan.
Rond een uur of 16.00 pakken we de tram naar de Hassan Tower en maken we een wandeling langs de boulevard naar de vuurtoren.Lekker uitwaaien aan de kust en onderweg snoepen van een pindareep en een portie gekruide kikkererwten bij een paar standjes langs de route.We wandelen door tot zonsondergang en eten dan snel iets op het terras van “ le Rempart” in de muur van de oude Medina:Brochette van kalkoen met frites en een Marokkaanse salade.75 dirham madam zegt de ober als ik hem vraag of we kunnen afrekenen.Lekker en goedkoop dus...
We proberen een taxi te pakken want we hebben met Anaelle afgesproken in ons appartement.Ze verblijft bij een gastgezin en is al een paar dagen ziek maar hopelijk voelt ze zich vanavond fit genoeg om met ons mee op stap te gaan. Maar dat blijkt op dit tijdstip nog niet eenvoudig.We duiken snel een WiFi-spot in om Anaelle te bellen en te kijken of ze “ in de mood” is.Gelukkig voelt ze zich weer wat beter dus spreken we af elkaar zo te ontmoeten in ons appartement.
Als we een beetje zijn bijgekletst gaan we eerst op visite bij Ra Chid, een bekende van Esther.Ze wil hem graag even opzoeken dus gaan we gewapend met een fles rode wijn naar hem op pad...met de taxi want hij woont in een appartement vlakbij het treinstation van Agdal, iets te ver om te lopen.
Aangekomen bij het appartement, het was even zoeken, klimmen we de 4 trappen op naar boven en worden we vriendelijk ontvangen door de oudere Marokkaan.Ra Chid is weduwnaar maar is “host” voor veel studenten die naar Marokko komen.Een sympathieke en vrolijke man die vol verhalen zit.
Een pittig avondje voor mij, want de drie zitten volop in het Frans te kletsen. Maar ik kan het redelijk volgen en doe mijn best om zo nu en dan ook iets te zeggen(hhhh)Met een paar wijntjes en wat versnaperingen is het een vermakelijke avond.
We gaan daarna de stad in en Ra Chid drukt ons op het hart dat als we vannacht geen taxi terug kunnen vinden, we hem moeten bellen.
Anaelle wil nog wat geld pinnen, wat zo traag gaat dat we bijna denken dat ze haar bankpas kwijt is, en dan stappen we in de taxi naar “Le Dhow” onze favoriete plek waar het gaat om lekkere muziek, drinken, dansen en loungen. Maar als we bij het voormalige piratenschip aan de Corniche aankomen staat er een lange rij om binnen te komen dus gaat het feestje daar, voor ons, niet door.Het is inmiddels 00.30 uur en al te druk dus...jammer maar helaas. Er zit niets anders op dan op zoek te gaan naar een taxi en ergens anders heen te gaan.Na enige moeite vinden we die en laten we ons afzetten bij Privilege.De muziek is daar vanavond in ieder geval beter dan gisteravond maar tot onze grote verbazing blijkt de alcohol op te zijn als we een cocktail willen bestellen...hoe dan zeggen we tegen elkaar...geen drank meer in een bar...impossible(hhhhh)Maar we laten de pret hierdoor niet bederven.Als de tent om 2.00 uur dicht gaat zoeken we een taxi voor Anaelle en zeggen haar gedag. Ze vliegt maandag weer terug naar Zwitserland.
Wij kletsen nog even na tot in de vroege uurtjes op het nog zwoele dakterras van het appartement. Wat een heerlijke en gezellige avond zo met de meiden en ...
Oh, oh, what a night(life) in Rabat!
Reacties
Reacties
Wat een leuk reis verslag weer .
Of eigenlijk kroegentocht .
Snakkende dames naar cocktails
Kunje dat late nog volhouden Petra ?
Veel plezier verder gr Sophie
Ha, nou twee avonden stappen achter elkaar...daarna wel weer even bijkomen.
Maar het was erg gezellig?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}