Vandaag de laatste dag in Marrakech.Gisteravond aangekomen met de trein uit Rabat.Het is altijd moeilijk om weer afscheid te moeten nemen of het nu van Rabat of Marrakech is...ze liggen me beide na aan mijn hart, hoe verschillend ze dan ook zijn.

Esther is zondag reeds terug naar Tetouan afgereisd nadat we eerst lekker hebben uitgeslapen en een relaxed ontbijt op het terras bij Le Gourmande ( veel beter dan gisteren bij Bert’s) hebben genuttigd.We hebben afscheid genomen bij de taxi naar de Gare Routiere.Maar een weerzien zal er zeker weer komen. Hier, in Zwitserland of misschien wel in Nederland.Want we blijken zoveel raakvlakken en elkaar zoveel te vertellen te hebben.Het feit dat ze 10 jaar getrouwd is geweest met een Marokkaanse man is maar een voorbeeld...maar er is nog zoveel meer.

De treinreis gisteren liep voorspoedig.Dat dit niet altijd een vanzelfsprekendheid is blijkt vandaag wel weer als het nieuws laat zien dat er een trein is ontspoord op het traject Rabat/Sale - Kenitra.Een nog onbekend aantal doden en vele gewonden?

Ik stond gelukkig gisteravond veilig en wel weer op het station van Marrakech. Eerst gauw een toilet opzoeken daar want in de trein is dat, op zijn zachtst gezegd, geen aanrader!Op het station krijg ik nog een bericht van Monsif.We hebben elkaar helaas gemist in Rabat deze keer. Hij is druk met zijn “modellenwerk” en ik heb deze keer ook te weinig tijd gehad om nog andere vrienden te ontmoeten.Maar de volgende keer moet je me zeggen wanneer je weer hier bent dan kom ik je opzoeken zegt hij.Nou, dat lijkt me erg gezellig, antwoord ik.

Alors...de laatste dag dus alweer, hier in Marrakech. Het hotel in Gueliz, waar ik de laatste nachten verblijf heeft een mooi zwembad dus een heerlijke verkoeling nog in deze periode. Ook al is het hier veel te warm voor de tijd van het jaar. Het hotelis bovendien vlakbij het treinstation dus kan ik er lopend naar toe...tenminste als je het kunt vinden en er niet straal aan voorbij loopt.De taxichauffeur verzekerd me ervan dat dit het hotel is als hij de auto stilzet.En ja, idd. achter een paar dikke palmbomen en met nog een paar brandende letters van de naam van het hotel sta ik op het juiste adres.

Ik heb deze ochtend een bezoek aan het trainingscentrum voor vrouwen gepland.Het is een restaurant in Gueliz waar vrouwen met verschillende achtergronden in een non-profit omgeving in zes maanden worden opgeleid voor werk in de profit-sector.Sommige zijn onopgeleid, gescheiden, weduwe of anders beperkt in hun kansen op een beter leven.

Het is er gezellig druk op het groene en schaduwrijke terras als ik aankom. Het menu op het krijtbord is al aardig uitgedund maar er staat nog een cesarsalade en een amandeltaartje op en het hoofdgerecht sla ik hoe dan ook graag over. Veel te veel voor de lunch voor mij.Er lopen wel een stuk of zes Marokkaanse vrouwen in de bediening die worden begeleid door een vriendelijke dame die centraal op het terras staat.Het smaakt allemaal heerlijk dus ik laat graag een mooie fooi achter voor de service maar ook voor dit geweldig mooie initiatief. Een echte aanrader voor wie een keer in Marrakech is.

Na een time- out aan het zwembad vertrek ik naar de Medina voor een paar laatste inkopen en ik hoop ook daar nog even afscheid te kunnen nemen van mijn grote liefde...als er tenminste even tijd en gelegenheid is...inshallah!

Misschien samen nog even een chicha roken. Eigenlijk verboden hier maar ja, dat is er wel meer!

Het blijft een land van ongekende mogelijk- en onmogelijkheden.....