Na een fantastische mooie reis naar Australie en Nieuw Zeeland met twee leuke “city stops” in Hong Kong en Kuala Lumpur weer terug naar mijn geliefde Marokko en het zwoele Afrikaanse ritme.

Een paar dagen Marrakech waar ik me weer meteen thuis voel als ik het vliegtuig uitstap als ik even moet wachten op de bus die ons naar de aankomsthal brengt. Ik heb nog lang niet alle achtduizend winkeltjes in de soeks van de Medina, de trendy restaurants en leuke dakterrassen van de stad gezien dus...weer heerlijk verder op onderzoek uit en vooral relaxen na een prachtige maar ook vermoeiende rondreis aan de andere kant van de wereld.

In de bus krijg ik de vraag van een vrouw of ik,net als zij, ook ga fietsen in de Atlas met “Djoser”(een reisorganisatie in verre & actieve reizen) Haar Vlaamse accent laat zich raden waar ze vandaan komt en ondanks dat onze plannen een hele andere kant opgaan raken we gezellig in gesprek en vliegt de tijd die we moeten wachten bij de paspoortcontrole snel voorbij. Ze is onlangs onverwacht gescheiden en probeert net als ik weer de draad van het leven op te pakken. Onze ervaringen en conclusies wat dit betreft gaan wel in dezelfde richting dus voldoende gespreksstof?

Na een lange rij is ook mijn handbagage gechecked en zoek ik een taxi naar de Medina.Als de koffer achterin ligt en de taxichauffeur me vraagt of dit de eerste keer is dat ik in Marrakesh ben moet ik even tellen...en kom tot zeven.

Ik laat me afzetten in de “Kasbah” aan de voet van de moskee waar het nog aardig leeft op straat. De roep van de moskee verzamelt mensen uit alle hoeken en de laatste dagtoeristen zitten nog op de terrasjes. Deze vroegere Koninklijke Stad is nog steeds mijn favoriete deel in het zuiden van de medina. Op een relatief klein oppervlak en rustige omgeving vind je hier veel terug van de rijke historie van Marrakesh met paleizen, graftombes, de joodse wijk en het gezellige “Place des Ferblantiers” En als je even buiten de stadsmuur loopt heb je bij helder weer een schitterend uitzicht op het Atlasgebergte.Het wordt er steeds verder opgeknapt en krijgt, naast het stoffige karakter van de pracht & praal uit voorbije tijden, een hippere uitstraling.

Het appartement waar ik verblijf zit vlakbij het “El Badi” paleis en in voel me er na een aantal keren weer heerlijk op mijn plek. ‘S avonds genieten van de zonsondergang op het mooie en net opgeknapte dakterras met uitzicht op de daken en minetten van dezeexotische en zgn. rode stad. Mooi...in zekere zin... niet esthetisch gezien...maar vooral authentiek en zichtbaar doorleefd.