Je verwacht het niet direct maar een virus slaat ook toe als het 28 graden is. Verkoudheid is als naam dan misschien niet echt toepasselijk maar de symptomen zijn gelijk. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst verkouden ben geweest maar zal me hier gezien de koorts toch even aan over moeten geven.

Dus veel slapen, rusten en vitamine C.

Gelukkig voel ik me inmiddelsalweer een stuk beter.

Ik verhuis vandaag naar de nieuwe stad van Marrakech, Gueliz.

In vergelijking met de Medina een compleet andere wereld.

Brede avenues met palmbomen, groenstroken en parken, luxehotels en winkelcentra.

Voor wie even genoeg oude gebouwen en kronkelende steegjes heeft gezien kan hier lekker winkelen en uitgaan.

Ik zal mijn plannen enigszins aan moeten passen maar dat gaat vast de pret niet drukken.

Eerst een “café moitie” (zo wordt de nos-nos/half-half hier ook wel genoemd) op het terras en straks op het plein door naar de verkopers van versgeperst sinaasappelsap.

Ook de verkopers van papieren zakdoekjes op straat zijn blij met me(hhh)

Voor me speelt zich een laat ik zeggen “toeristisch” tafereel af.

Een locale muzikant op leeftijd die een oudere man met zijn instrument bespeelt, zijn vrouw die de foto’s neemt. Het geld komt later.

Sinds ik aan mijn master International Leisure, Tourism & Events Management ben begonnen merk ik dat ik ook op andere manieren naar het vermaak in de toeristenindustrie kijk.

Authenticiteit heeft veel meer vormen dan ik dacht en de manier waarop toeristen omgaan met de plaatselijke bevolking evenals andersom neemt soms ongekende vormen aan.

In mijn “mastertheses” (afstudeeronderzoek) zal dit vast ook aan bod komen.

Maar nu eerst,back on track...er zijn nog een aantal dagen te ontdekken!