Een “inbegrepen ontbijt” op het terras van mijn hotel. In de review van het hotel slecht gewaardeerd maar de jus is vers, de cappuchino prima en de selectie (zoete)broodjes met eenvoudig beleg(kaas, boter, jam en een gekookt ei) gewoon typisch Marokkaans dus wat mij betreft niks mis mee...het is maar wat je er van verwacht en veel verwachtingen zijn opgehangen aan de eigen normen en waarden van mensen weet ik.

Tegenover me zitten drie Marokkaanse vrouwen op de stoeprand aan de overkant van de straat.

Ze drinken koffie,niet meer dan dat zo te zien.

Anders dan een paar lege dozen hebben ze niet bij zich.

Op de achtergrond zijn de bouwvakkers druk aan het werk met de bouw van een appartementencomplex.

Ik kan mijn nieuwsgierigheid toch niet bedwingen en loop na het ontbijt even naar ze toe om een praatje te maken.

Het blijken “femme de menage”, schoonmaaksters die even pauze hebben.

Op beide hoeken van de straat zitten twee bloemenwinkels, een luxeartikel hier in Marokko.

De met verse bloemen opgemaakte bloemstukken en boeketten staan er in alle kleuren te pronken.

Prachtig...als je er van houdt(hhh) Ik geniet vooral van de geur en de mooie losse exemplaren(rozen, lelies etc,) die volgens de verkoper in Marokko worden gekweekt.

Hmm, geen Hollands exportproduct dus.

Er zitten nog een flink aantal bloemenstallen langs de centrale markthal en ik krijg een paar mooie rozen aangeboden. De keuze is reuze en er is kennelijk een markt voor al zou je dat gezien de vraag en het aanbod op deze plek niet verwachten.

Na mijn bezoekje aan het El Mansour hotel gisteren ben ik een kijkje gaan nemen in het Ensemble Artisanal en daar krijg je inderdaad een goede indruk van alle handgemaakte producten en de prijzen maar het was er erg rustig. Misschien omdat het zondag was en veel winkeltjes dicht waren.

Alleen het terrasje op het plein was gezellig vol met mensen voor een drankje/lunch.

De zondag is meer een dag van de wandel dan van de handel lijkthet.

Dat bleek ook in het nabijgelegen Cyber Parc waar weinig open was en de mensen vooral aan het relaxen en picknicken waren.

Een heerlijke plek om even doorheen te lopen maar weinig te doen.

Bij terugkomst in Gueliz breng ik nog een bezoekje aan de Katholieke Eglise des Saints-Martyrs de Marrakech.

Het hek is open en binnen wordt er druk gerepeteerd door een klein orkest met koorzangers.

Als de grote kerkdeuren achter me sluiten geef ik me daar maar even over aan de koelte en de rust van de akoestische geluiden in een kleurrijke en serene omgeving en voordat ik de kerk verlaat steek ik traditiegetrouw nog even een kaarsje aan voor mijn dierbaren. Een gebaar wat mij eerder niet mogelijk had geleken in een Islamitisch land.

Maar zo zie ik weer eens dat aannames en vooroordelen een vertekend en allesbehalve reëel beeld op kunnen leveren....

Ik laat een kleine donatie achter voor Caritas Maroc die hulp bieden aan gezinnen in nood.

Een kleine druppel op een gloeiende plaat maar “Do your little bit of good, where you are. It’s those little bits of good put together that overwhelm the world” - een mooie uitspraak van Desmond Tutu-

Na de bloemenweelde en planten in mooie terracotta struikel ik hier bijna over een poes met 4 kittens, ze liggen languit op de stoep voor een winkeltje.

Bij een boom staan bakjes water maar moeders lust graag een paar stukjes van mijn overgebleven broodje wat ik heb meegenomen van het ontbijt.

Aan het eind van de hal zit een dierenwinkel met vogels, cavia, marmotten en een paar vissen in een aquariumbak(de rest van de bakken zijn leeg)

In een curverbak met hooi en groen zit een nest cavia’sen voor ik weet sta ik met een jonge cavia in mijn hand.

Schattig maar iets wat bange oogjes kijken me aan en ik zet het kleintje dus snel en veilig weer terug bij moeders. De verkoper is tevens houtbewerker en laat mij zijn gemaakte producten zien van olijf-, kokos-, citroen-, arganhout en nog vele andere houtsoorten zien.

Met een handige opscheplepel en een mooie vijzel loop ik weer terug naar het hotel.

Er wordt op de deur geklopt...

Het is de “femme de menage”

Ik laat haar binnen en pak mijn spullen in voor het zwembad zodat zij haar werk kan doen en ik me verder kan voorbereiden op deze dag....

De nieuwe stad en Gueliz in het bijzonder is het uitgaansgebied van Marrakech. Je kunt hier doorfeesten tot diep in de ochtend.

Marrakech heeft zich in de afgelopen jaren steeds meer als een trendy partystad op de kaart weten te zetten met een bruisend nachtleven. Met een aantal hypermoderne disco’s en clubs lokt de stad feestgangers.

Internationale dj’s, dansvloeren, lasershows, live-optredens, shishalounges en thema-avonden creëren een scène met een kapitaalkrachtige, chic of extravagant uitgedoste klantenkring.

Prostitutie en homofilie is illegaal maar alom aanwezig.

Wat dat betreft heeft Marrakech op de traditionele gebieden van het uitgaansleven zoals opera, ballet, klassieke muziek en theater relatief gezien weinig te bieden.

Maar de partygangers en de zgn. jetset heeft deze stad weten te vinden...ook al weten sommige misschien niet eens dat ze in Marokko zijn.

Het is een scène die overal op de wereld wordt gecreëerd...en zo tref ik weer een mooi statement voor mijn studie(hihi)

Het nachtleven...Ik heb er nog niet veel van gezien maar zal me er ongetwijfeld een volgende keer(bij een betere gezondheid) verder in verdiepen.

Voor nu is zelfs de temperatuur van het onverwarmde zwembad al iets teveel van het “koude” om het zo maar even te zeggen.

Ik ga voor de lunch het, volgens mijn reisgids beschreven, “bijzonder stijlvolle brasserie-restaurant van het La Renaissancehotel bezoeken en alvast even een kijkje nemen op de zevende verdieping, de bar met panoramaterras. Parijse chic voor nachtvlinders, ik ben benieuwd...