The secret garden...

Een bezoekje aan “Le Jardin Secret” aan de noordkant van de medina tegenover het eerder bezochte Cafe Arabe.
Gewoon een paar uur heerlijk relaxen en genieten van de weldadige geuren van lavendel en rozemarijn. Je hoeft maar met je hand over de mooi geknipte heggen te strijken en er komt een intense kruidige geur naar boven. Het is een half uur lopen vanaf het appartement waarbij je in de soeks regelmatig wordt opgehouden omdat er iets te koop wordt aangeboden. Maar ik heb een mooi excuus om door te lopen.

Bij de ingang van de tuin koop ik een kaartje bij de kassa en als mijn temperatuur is gecheckt mag ik naar binnen. Wat een rust, helemaal nu. Er zijn maar een paar bezoekers waarvan een meisje haar 20ste verjaardag viert en een grote zilveren 2 en 0 in de lucht houdt voor een foto bij het paviljoen.

Deze plek is een prachtig voorbeeld om te zien hoe waardevol en mooi het is om cultureel erfgoed te behouden. Het complex werd bewoond tot 1934 maar daarna verdeeld onder verschillende erfgenamen en tot vervallen gedoemd totdat een aantal entrepreneurs de stukken grond gingen opkopen en er in 2013 een groot reconstructie project van maakten. In drie jaar tijd werd een allesbehalve mooie ruïne compleet gerenoveerd en in 2016 opgesteld voor het publiek. Het complex bestaat uit twee delen die vroeger twee zelfstandige riads waren met binnentuin. Een exotische tuin met allemaal zeldzame flora uit Noord Afrika en andere delen van de wereld met een gelijksoortig klimaat. Daarachter de Islamitische tuin die vooral een paradijselijke weergave is volgens de Koran en een reconstructie van hoe de tuin er in de 19e eeuw waarschijnlijk heeft uitgezien.
Ik maak even een praatje met een vrouwelijke toezichthoudster over de lockdown in Marokko en in Nederland en ze geeft me gelijk wat aanvullende informatie over de tuin.

Los van de historie en de architectuur die er achter schuil gaat zie je hier ook het indrukwekkende Arabische watersysteem waarbij water uit het Atlas gebergte wordt getransporteerd en via reservoirs en een ondergronds systeem de stad in wordt gebracht. Voor die tijd een grote luxe en weldaad als je een riad bezat die daar op aangesloten was. Dit is mooi te zien door de waterpaden te volgen. In de paviljoens vind je informatie over de historie, architectuur, historie, de tuinen en het element water en een fototentoonstelling van de renovatie.

Als ik een rondje heb gemaakt zoek ik een lekker plekje op het terras. Normaal is dat op het dak van het paviljoen achterin de tuin, waar je een prachtig overzicht van bovenaf hebt maar het terras is nu beneden naast het grote waterreservoir. Even genieten van de geuren en het stromende water met een glas verse wortel-orange sap.
De tuin is elke dag geopend tussen 9.30 en 18.30 met een toegangsprijs van 60 dirhams (bijna €6)

Dan is het tijd om de wandeling terug te beginnen en onderweg nog wat mee te nemen voor de lunch want vanmiddag heb ik de afspraak bij de Berber tapijtwinkel die als het goed is van het grotevloerkleed wat ik heb uitgezocht, acht mooie kussenhoezen heeft gemaakt.