Vanuit de Kozybar loop ik terug naar het grote plein waar de eetstalletjes weer allemaal staan opgesteld. Elke avond als de zon ondergaat wordt de oostkant van het plein omgetoverd tot één groot terras. Tafels en banken worden aangesleept en tientallen eettentjes worden opgebouwd.Elk kraampje heeft een nummer en een eigen specialiteit.Samen met allerlei bijzondere figuren zoals verhalenvertellers, slangenbezweerders, acrobaten en waterverkopers is de chaos weer compleet en onder een wolk van rook uit de houtskoolgrills genieten zowel lokale bewoners als toeristen van de uitgebreide Marokkaanse keuken.

Vanavond even niet aan mij besteed maar het heeft wel een bijzondere charme. Met een pasta & salade uit een restaurantje loop ik nog even langs de kiosk voor wat yogurt voor het ontbijt morgen.Een jongetje van een jaar of zes staat naast me en wijst naar iets in het rek achter de verkoper. Ik kom er niet achter wat precies maar hoor hem iets van Danone zeggen.Ik geef hem 2 dirham waarvan hij er gelijk één omruilt voor een danone toetje, de andere dirham verdwijnt in zijn zak en hij huppelt weer vrolijk weg.

We eten pas laat maar buiten op het dakterras is het nog heerlijk vertoeven. De eigenaar komt nog even kijken en wenst ons een goede avond al heb ik ook het gevoel dat hij iets komt checken. Ik hoor dat er momenteel veel politie op de been is in de stad i.v.m. een bruiloft van een vooraanstaand iemand uit Israël.
Bestaat er daarom een kans dat er een controle komt en we vannacht misschien uit ons bed worden gelicht? Ik weet het niet zeg ik als Driss aan het me vraagt en merkbaar erg onrustig is en zich afvraagt of we vannacht wel bijelkaar kunnen blijven.
Voor mij is dit een lastige keuze want ik kan me hier als Nederlandse niet echt iets bij voorstellen. Maar ja, dit is geen Nederland en de liefde tussen ongehuwde stellen is officieel nog steeds verboden.De rust keert gelukkig een beetje terug al wordt ik wel opgeschrikt door een vogeltje wat ineens door de slaapkamer fladdert….als we de ramen en deuren goed dicht doen.Die moet vannacht maar binnenblijven dan…En wij vervolgens toch maar dicht tegen elkaar aankruipen…op hoop van zegen.

Gelukkig een rustige nacht gehad en dan is het alweer tijd om de koffers te pakken en te verhuizen naar een ander adres. De Riad van Astrid & Mo heeft vanaf zaterdag weer plek voor een paar nachten dus besluit ik een paar een korte tussenstop te maken in Hivernage in een hotel met een mooi zwembad in de tuin, bijkomen en afkoelen en me alvast verheugen op morgen…met een gezamenlijk dagje naar de kust.