Vanochtend begint de dag met een ontbijt op het dakterras en er zijn vannacht weer nieuwe gasten aangekomen uit Nederland, een gezin met 2 jonge kinderen. Voor vandaag heb ik de Hammam op het programma maar alvorens kan ik nog op zoek naar Pikala Bikes aan de Rue El Glaoui aan de noordkant van de medina.

Pikala is een initiatief van de Haagse Chantal Bakker en haar team. Ze heeft in slechts een kleine twee jaar tijd Pikala Bikes opgezet met onder-steuning van onder andere de TUI Care Foundation. Marokko heeft veel problemen met werkloosheid. Bijna een derde van de jongeren tussen 15 en 24 jaar is werkloos. Pikala gebruikt de fiets om de lokale jeugd op te leiden en te werk te stellen in de toerisme- en technieksector en zij bieden fietstochten aan om hun sociale doelen te ondersteunen en te financieren. Boek je een fietstocht of huur je een fiets dan help je ze mee.Ze promoten de fiets tevens als alternatief voor de vervuilende auto's, bussen en scooters. Het recycling project brengt oude fietsen uit Nederland naar Marrakech waar ze worden opgeknapt.

Ik pak daarom een taxi naar Place Riad Laarousse en vind daar om de hoek het fietsatelier. Het geheel bestaat uit voornamelijk veel fiets.Om op te fietsen natuurlijk maar ook ter decoratie want binnen zijn veel fietsonderdelen gebruikt om het atelier mee in te richten. Als wandversiering, trapleuning of balie bijvoorbeeld, van kettingkastbeschermers, frames, wielen tot bellen.Er is een werkplaats, kantoor, receptie en tevens een klein leslokaal en op een bord hangen de foto’s van het team wat bestaat uit zo’n 25 jongens en meisjes. Ischam neemt me mee voor een korte rondleiding en vertelt dat er sinds kort in de Souks ook een Pikala Cafe is en met een flyer en wat aanwijzigingen ga ik op zoek naar deze nieuwe aanwinst. Het lukt me helaas niet om het te vinden ondanks verschillende navraag bij de winkeltjes onderweg en ik moet haast maken want mijn afspraak bij de Hammam staat om 15.00 uur gepland en ik heb nog een flinke wandeling terug voor de boeg.
Mijn oog valt nog wel op het bord van Riad Elisa waar een prachtige Hammam in zit en ook daar laten ze me graag het een en ander zien.

Maar dan moet ik echt in een rap tempo door de souks heen -alle verkopers afwimpelend en nog snel een broodje shoarma to go- om weer in de Kasbah aan de zuidkant van de Medina te komen en naar “Les Bains de Marrakech” waar ik me de komende uren ga overgeven aan een grondige schoonmaakbeurt en massage.

Naast het wassen met de zgn. Beldi (blacksoap) en lichaamscrub kies ik dit keer voor het detox masker met algen en een relaxing massage.De pittige bindweefselmassage t.b.v. drainage bewaar ik voor een volgende keer. Het is een grote en bijna serene Hammam en de prijs ligt dan ook iets hoger dan ik ben gewend. Mijn ervaring is echter dat de behandelingen op zich in de verschillende hammams niet enorm uiteenlopen en dat het vooral de locatie is die het prijskaartje bepaald…maar je voelt hoe dan ook weer compleet opgefrist en en letterlijk rozig met de geur van de vele rozenblaadjes om je hen.

In een nabijgelegen winkeltje lukt het om op de terugweg een eerste Marokkaanse huisjurk te vinden en een mooie “Berber” tuniek gemaakt van cashmere.Voor als de gelegenheid zich een keer voordoet…ik loop via Place des Ferblantiers en haal daar gelijk de bordjes voor de winkel op.Ze worden nog even opgepoetst en van ringetjes voorzien…alles glimt weer vandaag.

In de riad tref ik een nieuwe gast, ze komt uit Zwolle en heeft net een paar weken rondgereisd per auto…zal ik dan toch? Maar ik kan er nog even over nadenken want ik blijf nog 2 extra nachten in de Riad ivm de aankomende feestdagen ter ere van de verjaardag van de Profeet Mohammed. Rabat zal nog even moeten wachten per trein of per auto.

‘S avonds loop ik nog even naar La Pergola, een gezellig rooftop jazz café en bestel ik een plank met verschillende soorten bruschetta en een glaasje Medallion, de rosé dit keer. Rond 22.30 uur loop ik weer terug naar de riad want om 23.00 uur moet alles weer dicht en dat is al goed te zien want het is vrijwel uitgestorven op straat.Op het dakterras tref ik host Amely samen met haar vriend die net uit Nederland is overgekomen en drinkdaar nog gezellig een glaasje wijn met ze mee.