Gisteren werd het een dagje shoppen in Agdal, het nieuwe deel van de stad.In eerste instantie voor een flesje wijn want in de oude Medina is dit nauwelijks of niet te verkrijgen, tenminste niet dat ik weet.Daarom met de taxi naar Bab Rouha waar ik eerst even langs het taleninstituut ga om Safaa gedag te zeggen, tenminste als ze er is. In het Sprachencafeheb ik eerder een cursus Frans gevolgd en ben benieuwd hoe het met ze gaat. Ik tref echter alleen haar zus die les geeft in Arabisch en Marokkaans(Daarija) …maar beloof haar dat ik morgen terugkom als Safaa er weer is om vervolgens iets verderop de tram te pakken naar Avenue de France.

Les Caves du Soleil, gelukkig is het er nog, is een kleine slijterij gecombineerd met wat delicatessen waaronder Hollandse komijnekaas dus koop ik een paar kleine flesjes rode Medaillon, een stuk kaas en een stevig glas om uit te drinken. En niet te vergeten een kurkentrekker want bijna alle wijnen hebben hier nog een kurk.Dan op zoek naar een opticien om mijn bril te laten repareren die ik vanochtend terug vond in bed…niet helemaal ongedeerd zal ik maar zeggen. De service is gratis en wordt à la minute verleend bij de fraaie “Lynxx Optique” en binnen tien minuten gefixt, top!

De tram terug hou ik maar voor gezien want die zit volgepropt met mensen tot twee keer wachten toe.Dus met de taxi terug en dit keer houdt de chauffeur zich keurig aan de meter € 1,50 voor een ritje en dat voor een aardige afstand. Het zet mijn zintuigen weer op scherp ook al ontbreekt de logica van de vooraf afgesproken taxitarieven nog steeds.
In de Riad zijn er inmiddels wat wisselingen. Het Duitse stel met de baby is uiteindelijk teruggevlogen via Parijs en er is nu een Frans stel voor in de plaats gekomen met twee dochters. Verder nog twee jongens met elk een vouwfiets en nog een Franse familie.

Vandaag dus een nieuwe poging om Safaa te bezoeken, ze is de manager van het taleninstituut en een fijne persoon die altijd bereidt is je te helpen…en die mensen koester ik natuurlijk, zeker hier.
Maar eerst ga ik op zoek naar het NIMAR, het Nederlandse Instituut Marokko in het Hassan Quartier tussen de ambassades en grote instellingen. Het is onderdeel van de universiteit van Leiden en biedt een minor aan Nederlandse studenten aan m.b.t. de Marokkaanse talen & cultuur. Interssant om eens wat meer over te weten te komen. Dus op met de taxi naar de Avenue Mohamed AlFassi en dit keer voor het eerst met een vrouwelijke taxichauffeur die me feilloos voor de deur van het instituut afzet.Ik kan je overal naar toebrengen zegt na een leuk gesprek onderweg en geeft me haar kaartje.
Het instituut blijkt nog niet open maar ze willen me graag te woord staan om een aantal vragen te beantwoorden dus steek ik van wal….de minor wordt mondjesmaat weer opgestart en is misschien een optie voor me om te gaan volgen. Dit semester is online al van start en vanaf november komen er weer studenten maar in februari start er weer een nieuw semester dus wie weet. Een andere mogelijkheid is omme als onderzoeker aan het instituut te verbinden en mijn eerdere onderzoek een vervolg te geven…dus wellicht kansenen een reden om een afspraak te gaan maken met de directeur…een Nederlandse Professor van de Universiteit in Leiden die hier in Rabat woont.

Ik wandel terug richting het station en stop voor de lunch bij “Ty Potes”, wat nu open is en waar ik in de gezellige binnentuin als lunch een zalmsalade met een wit wijntje bestel. Daarna wandel ik door naar het taleninstituut. Safaa doet de deur open en ontvangt me met een dikke kus. Na het gebruikelijke ca va? praten we gezellig bij. Kom je vrijdag couscous mee eten vraagt ze vrijwel meteen of kom anders morgenochtend meedraaien in de Franse les…een warm welkom waar ik graag over nadenk…

Dan pak ik eentaxi terug naar de Kasbah de Oudaias en besluit daar voordat ik terugloop naar de Riad eerst nog even richting het strand en de pier te gaan.
Daar waar de rotsen de grote golven van de oceaan breken en heel verassend een mooie nieuwe surf club is geopend.
Twee kittens liggen op het beton zonder een moeder in de buurt en dat blijft moeilijk om te zien evenals het zwerfafval wat overal op de kade ligt….allebeitriest!
Maar de nieuwe surfclub “Table de L’ Admiral” ziet er sfeervol en spik en span uit en vanaf het terras heb je een prachtig uitzicht over de oceaan en de vuurtoren…de bediening loopt in matrozenpakken en is allervriendelijkst…een prima plek dus om te blijven eten en voor een mooie zonsondergang.