Nog één dagje Rabat en eigenlijk heb ik een bezoekje aan de Chellah Necropolis op het programma staan ware het niet dat deze historische ruïnes, één van de meest intrigerende van Marokko, worden gerenoveerd net als de Hasan Toweren het Mausoleum. Het lijkt erop dat Marokko flink aan het investeren is in haar erfgoed…een goede zaak maar wel jammer voor de toeristen die nu naar Rabat komen en er twee highlights gesloten zijn naast ook de Andalusische tuin.

Gelukkig heb ik ze allemaal al een keer gezien en komt het advies van Zakia om de Chellah tuin te bekijken op een goed moment en laat ik me door de taxi afzetten, net buiten de muur van de stad.
Er komt gelijk al een gids op me aflopen maar ik bedank voor zijn aanbod en volg zijn aanwijzing op die me op het pad brengt rond de heilige ommuurde middeleeuwse moslim begraafplaats vol Romeinse ruïnes van graven, vervallen tempels en minaretten met ooievaarsnesten. Een beetje spookachtig misschien maar heel imposant om te zien dus zeker doen als je in Rabat bent.
In 1284 werd er een moskee gebouwd door de eerste Merinidische kalief tot de dodenstad werd verlaten aan het einde van het Merinische tijdperk.In 1755 werd de plek flink beschadigd door de aardbeving in Lissabon maar sinds 2012 staat het op de Werelderfgoedlijst.

Vandaag dus een wandelrondje om de muur van de Chellah heen via een mooi grotendeels stenen pad met brede traptreden.Het ligt op een heuvel waardoor er een mooi uitzicht is over de stad, rivier en omgeving. In het gras liggen een aantal stellen onder een boom te chillen en er lopen veel witte reigers rond. Er zit een grote kwekerij aan de voet van de heuvel die, zo hoor ik, bedoeld is voor de bouwplannen verderop.Hier wordt alvast de beplanting van de nieuwbouw opgekweekt. Slim bedacht, want zo hoeven de grote bomen en planten straks nog maar een klein stuk te worden verplaatst.

Het is een verrassend groene route metenorme grote bamboe, riet, palmbomen en wilde planten.Het lijkt wel een soort jungle met wel hier daar vuilnis en dat stoort me dan toch. Maar dat het zo groen zou zijn had ik niet verwacht en het verbaasd me dan ook niet dat ik op een gegeven moment een waterbassin met grote kraan tegenkom want waar water is…
Aan de achterkant wordt flink gebouwd, wordt er nog met de hand steen gehouwen en gaat er een emmer aan een lang touw naar boven en beneden tussen twee mannen. Nog heel traditioneel bouwen dus.
Op de achtergrond staan de nesten van de ooievaars dieflink aan het klepperen zijn. En voor de rest is vooral een oase van rust met een weids uitzicht.
Als ik terugkom hoor ik dat iets verderop nog een oudere ruïne ligt maar dat gedeelte bewaar ik voor een andere keer want vanmiddag staat de stad Salé op de planning…aan de overkant van de Bou Regreg.

Ik loop een stukje terug om een taxi te vinden die me bij het station af kan zetten om alvast voor morgen een kaartje voor de trein naar Meknes te kopen voordat ik met de tram de rivier oversteek.In Salé stap ik uit bij Bab Lamrissa, waar ik dwalend door de Medina op zoek ga naar de Medersa naast één van de oudste moskeeën in Marokko. Hier kun je anders dan bij de koranscholen van Fez en Marrakesh ook de cellen van de studenten bezichtigen dus de moeite waard. Op de terugweg loop ik naar de zeelieden begraafplaats waar o.a. de beschermheiligen en die van de zeelieden en reizigers liggen. De reden dat deze enorme begraafplaats aan zee ligt heeft wellicht te maken dat men vroeger dacht dat beschermheiligen golven konden temperen waardoor schepen veilig de haven binnen konden varen.
Salé was vroeger een belangrijke havenstad en hield zich net als Rabat bezig met de lucratieve piraterij.De haven van Salé nu is een mondaine boulevard met veel horeca en luxe appartementen maar in het slik voor de kade liggen nog de traditionele blauwe vissersbootjes op het droge…te wachten tot de geulen weer vol met water lopen.Als ik dit gebied inloop verschijnen er overal hondekopjes achter de bootjes en tussen de begroeiing… nieuwsgierig maar schuw.

In het hippe steakhouse strijk ik even neer voor een koud Casablanca biertje en een chickenburger en maak daarna een rondje door de marina om bootjes te kijken.Maar mijn favoriete schip ligt aan de andere kant van de rivier…Le Dhow, het piratenschip wat is omgetoverd tot een loungeboot waar je heerlijk kunt eten en chillen met een lekker muziekje of DJ…dus pak ik de tram terug naar de overkant en bestel ik daar mijn toetje… koffie & warme amandeltaart met nougatijs…een zoet en voorlopig afscheid van Rabat want morgenmiddag vertrekt mijntrein naar Meknès….