De laatste dag, de laatste uren.
Het zit er inclusief een kleine verlenging weer op en ik kijk met veel genoegen terug op een mooie reis. Al valthet afscheid me dit keer behoorlijk zwaar, het voelt ook goed om weer naar huis te gaan…en we gaan zien wat de toekomst brengt.

Gelukkig heb ook ik een fijn (t)huis en familie om naar terug te keren in de hoop om over niet al te lange tijd weer terug te keren naar mijn geliefde land en …..because “ what’s in the heart, stays in the heart” no matter what!Dus spreek ik met Driss nog een paar keer af op een terras en sla ik nog een paar laatste souvenirs in…en dan “Let’s just kiss and say goodbye” and hope to see you soon, Insha’alah!

Duimen dat alles met de vlucht morgen voorspoedig gaat.Ik heb nog niet eerder via Brussel/Charleroi gevlogen en het is altijd weer uitzoeken hoe het zit met de documenten, bagage en transport als je met een andere luchtvaartmaatschappij naar een andere bestemming vliegt.Een ding is zeker het wordt een stuk kouder de komende tijd hier maar ook in Nederland maar ik kijk uit naar een gezellig weekend met de kids en decembermaand -als COVID tenminste niet weer roet in het eten gooit-

Dit keer heeft het lezen van het boek: het koele land in de hete zon me ook het nodige bijgebracht van dit land.Een aantal thema’s ervan heb ik meegenomen in mijn verhalen om naast mijn eigen reiservaringen en persoonlijke noot een stukje cultuur en geschiedenis van het land te delen.
Om een land cq. cultuur te kunnen begrijpen is een stukje verdieping volgens mij het beste medicijn tegen een onjuiste beeldvorming,vooroordelen en stereotypen.En als ik mijn eigen onderzoek mag geloven valt ernog veel te ontdekken over Marokko.
Ik hoop natuurlijk dat jullie het ook allemaal met plezier weer hebben gevolgd….dus wie weet tot gauw!

Salut Marrakech…salut Maroc!