Na regen komt zonneschijn en de lucht is dan ook weer strak stralend blauw.

Bij de grote houten deur van de riad zwaaien we naast de twee dames uit China en de 4 jarige Lucas, die onverwachts toch nog een extra nachtje hebben bijgeboekt, ook het Nederlandse gezin uit.Zij beginnen aan hun korte rondreis door Marokko.

Er komen 3 Italiaanse dames voor terug en hiermee is de rust enigszins teruggekeerd.

Er hoeft niet te worden gekookt dus dat scheelt een hoop werk voor de keuken…en nu H’aziz terug is zijn we weer op volle sterkte. Dus tijd voor korte siësta want ik heb met Bouchra afgesproken shoarma te gaan eten op de Place Djeema el Ftna. Zij weet daar een “superbe” shoarmatent en waar je de lekkerste smoothie bar van Marrakech kunt vinden. Om vijf komt ze me ophalen op mijn kamer als ik mijn haar nog sta te föhnen en ze neemt het föhnen van me over als een ervaren kapster. Haar moeder werkt in een traditionele Hammam waar zijzelf soms ook actief is dus het zorgen zit in haar genen. Voor € 15 krijg je dan een behandeling volgens de lokale traditie, veel goedkoper en anders dan de luxe van een Spa maar die prijzen liggen dan ook eenstuk hoger. Opvallend dat ze hier vaak van allerlei markten thuis zijn want ook als de lakens in de riad gescheurd blijken te zijn neemt ze ze mee naar huis om te repareren.

Na een overheerlijke shoarmarol in een veel te warm restaurant en een echt verrukkelijke mixed fruit smoothie kopen we nog een zakje noga en slenteren we over het met toeristen, muziek en eettentjes bezaaide grote plein. Met in een ooghoek het aangeklede aapje op de schouder van een man die ons probeert te benaderen voor het maken van een foto, een attractie die hier kennelijk nog is toegestaan maar die mij natuurlijk enorm tegenstaat als liefhebber van dier en natuur. We lopen snel door en weer terug naar de riad waar de broer van Bouchra haar komt ophalen en ik op tijd terug ben zodat Mohamed nog naar de supermarkt kan. Na zijn terugkomst kijk ik samen met hem naareen Nederlandse film waar gelukkig niet veel in wordt gesproken en ik de de belangrijkste zinnen voor hem kan vertalen.

Echter duurt het niet lang of zijn strohoed zakt langzaam richting zijn en mijn schouder en valt hij naast me in slaap. Niet zo gek als je weet dat hij al drie maanden nonstop en 24/7 werkt in de riad. Als ie even later wakker wordt praat ik hem bij over de film en wat ie heeft gemist…een relaxte avond zo samen!

Hopelijk kan hij nu ik er ben zijn vrije dagen gaan opnemen.

Als we de volgende ochtend met zijn allen in de keuken zitten te ontbijten komt Mohamed, de man van Astrid langs en ontbijt gezellig met ons mee. Hij is voor een paar dagen in Marrakech voor zaken en nu kan ook ik kennis met hem maken.

Hij is daarnaast op zoek naar een appartement voor mij dus ik ben benieuwd of er iets passends wordt gevonden. Zelf heb ik vandaag een afspraak voor een bezichtiging van een huisje in de buurt en meld ik me die ochtend bij riad Leila.

De man van de riad neemt me mee de wijk in waar we op een hoek van de straat Khalid oppikken die met ons meegaat. We stoppen bij een kleine kapsalon en als de kapper klaar is met de klant die bij hem in de stoelzit loopt ook hij met ons mee, met een grote sleutelbos in de hand. Als we bij het huis zijn aangekomen blijkt hij geen goede sleutel te hebben dus is het wachten op een vierde man die uiteindelijk de deur open kan doen. En dan krijg ik een rondleiding in het mooie maar veel te grote huis. Het heeft vier verdiepingen met een badkamer en woonkamer beneden, een keuken en slaapkamer op de eerste etage, 2 slaapkamers op de tweede etage en een dakterras met nog een slaapkamer. Ik zeg dat het er prachtig uitziet maar dat het voor mij alleen toch een beetje te groot is. Of ik moet op zoek gaan naar een “roomie”…..hhh. maar wie weet is er morgen weer wat anders dus wacht ik dat nog even af. Ik kan nog een paar nachten in de riad slapen dus er is nog even tijd. Als ik terug kom in de riad heeft Bouchra een tajine gemaakt die we als gezamenlijk lunch delen in de keuken…en dan zit mijn werkdag er alweer op. Een korte update naar Astrid en dan lekker relaxen en s’avonds naar het gezellige dakterras van de Kosybar aan de Place de Ferblantiers…lekker eten met een wijntje.

Heb ik wel verdiend, al zeg ik het zelf!