Terwijl het werk in principe elke dag hetzelfde is zijn het de gasten en de gebeurtenissen die elke dag toch weer anders maakt. De dag begint met een gebroken douchekop, een zware koperen versie maar ook die kan kapot kennelijk. Dus moet er een nieuwe aangeschaft waarvan ik verwacht dat er een behoorlijk prijskaartje aan zal zitten, echter dat valt mee. Voor € 20 hebben we weer een mooi en glanzend nieuw exemplaar.

In de keuken gaat het vandaag ook even anders want Bouchra onze vaste kokkin is ziek en ik ben benieuwd of Malika haar taak vandaag kan overnemen want we hebben 6 gasten en 2 kleine kinderen voor het diner vanavond en die willen graag Pastilla eten. Gelukkig hebben we nog het een en ander klaar in de vriezer liggen dus dat scheelt. Als voorgerecht kiezen we voor een salade Zaalouk, een Marokkaanse salade van gekookte of gegrilde aubergine en tomaten die op smaak wordt gebracht met knoflook en kruiden. Samen met Taktouka, een hartig gerecht dat wordt gemaakt van tomaten, paprika, knoflook en olijfolie.

Allebei erg lekker met vers brood.

In de middag verschijnt er nog een verdwaalde gast aan de deur die op zoek is naar zijn geboekte AirBnB en denkt op zijn bestemming te zijn aangekomen. All the way from Canada en op weg naar een fietstocht in de Atlas.

Hij lijkt behoorlijk in de war en zit bovendien zonder bagage want zijn koffer heeft het vliegtuig in Toronto niet gehaald of zwerft nog ergens tussen Casablanca en Marrakech in. Met alle benodigde fietsspullen dus een behoorlijke tegenvaller en dat is aan hem te zien. Ik kan niet veel voor hem doen anders dan het aanbieden van onze Wifi verbinding zodat hij zijn medereizigers kan contacten.

Maar er is ook vrolijk nieuws want Rachid begint vandaag aan zijn eerste werkdag in de boetiek van El Fenn. Hij is er onlangs begonnen in de Riad in de bediening maar wilde heel graag een andere functie.

Enerzijds vanwege de werktijden en lange werkdagen - van 7.00 uur tot 17.00 uur- maar vooral ook vanwege het soort werk. Hij heeft vanaf zijn vijftiende altijd in een winkel in Essaouira gewerkt omdat zijn ouders naar Agadir verhuisden en hij niet mee wilde. Totdat de winkel sluit en hij genoodzaakt is om ander werk te zoeken en zo in Marrakech terecht komt eerst in de horeca en later in een luxe riad. Ik merk dat ie enorm blij is met deze volgende stap en komt al gelijk met wilde plannen om samen naar Mirleft aan de zuidkust van Marokko te gaan. Het is een van de mooiste kusten van Marokko met bijzondere rotsformaties op zo’n vijf uur rijden vanuit Marrakech. Zijn vriend heeft er een huis aan het strand wat we mogen gebruiken en hij laat me de videos zien waar hij afgelopen zomer zijn tijd heeft doorgebracht met zwemmen, vissen, muziek, voetballen, eten en prachtige zonsondergangen. En belt vervolgens enthousiast zijn vrienden daar op om het goede nieuws te vertellen.

Voor mij is het nog een nieuw te ontdekken stuk van Marokko dus ik ga graag mee naar het stukje “privé“ strand aan de Atlantische Oceaankust. Het is zijn droom…een huis aan het strand en als je er nu iets zou moeten kopen is het wellicht onbetaalbaar maar dit verworven stukje grond met huis is gelukkig nog steeds in “local” bezit.

Inmiddels zijn de Marokkaanse salades klaar dus ga ik even proeven in de keuken voordat Malika aan de Pastilla begint. Het ruikt er heerlijk naar knoflook en kruiden en ook zij blijkt een prima kokkin...