De tijd gaat ineens een stuk sneller als je over de helft bent, lijkt het wel.

Voor je het weet is er weer een week voorbij en na een soort van Sinterklaas is weer een spannende voetbalwedstrijd op komst en zijn ook de eerste kerstversieringen hier al zichtbaar in de winkels en in sommige restaurants. De pepernoten die Astrid mee uit Nederland heeft genomen hebben in ieder geval een goede bestemming gekregen, al was het wel even schrikken voor het personeel toen er ineens op de deur van de keuken werd gebonsd en er allemaal pepernoten door de keuken vlogen. Ik kreeg als tegenprestatie een handvol pepernoten terug in mijn nek van Bouchra. En had natuurlijk het een en ander uit te leggen waarom en hoe wij in Nederland de verjaardag van de goed heilig man vieren.

En nee, hij is niet dezelfde persoon als papa Noel, dat moest ik wel een aantal keren herhalen, hhh.

En dan is de dag daar met de WK wedstrijd Marokko tegen Spanje.

Het begint om 16.00 uur dus kijk ik hem in de Riad tijdens, of eigenlijk na het werk.

De Spaanse gasten die we op dat moment in huis hebben zijn de deur uit dus kunnen we uit volle borst juichen bij de penalty’s en breekt even later het feest weer flink los in de stad. Gelukkig ben ik de volgende dag vrij dus kunnen we het dit keer uitgebreid vieren in de stad…maar na deze historisch zege(n) komt er nog een andere verrassing uit de lucht vallen nl.…regen, eindelijk echt regen! Voor de toeristen minder leuk maar wat zullen de boeren blij zijn want het is overal echt kurkdroog in het land.

Na een avondje stappen en de natte weerberichten in het vooruitzicht besluiten we de dag erop maar niet naar de kust te gaan en ons uitje voor de tweede keer uit te stellen maar ik ben wel weer lekker drie hele dagen vrij.

Het is zowel in Essaouira als in Thagazout regenachtig weer met veel wind maar dat mag de pret niet drukken en wat in het vat zit verzuurt niet, zullen we maar zeggen.

En een keertje lekker shoppen in Marrakech is ook niet verkeerd dus pak ik een taxi naar de Supermarche Marjane aan de Route de Casa voor een stel nieuwe wijnglazen en om alvast te kijken voor leuke kerst cadeaus. De megasupermarkt waar je alles kunt krijgen behalve wijn en bier dus hiervoor zal ik nog een tussenstop moeten maken in Gueliz bij de Carrefour.

In dit deel van Marrakech zitten naast de Marjane allemaal grote winkels zoals Kitea, de Marokkaanse variant van Ikea, Etam en Electroworld en tref ik een gezellig overdekt terras met terrasheaters, dus laat de regen maar kletteren tijdens een lekkere cordon bleu.

Het weer is nu wel echt omgeslagen naar het winterseizoen en we hebben de patio in de riad inmiddels afgedekt met een dekzeil en ook de terrasheaters uit de store gehaald want de ochtenden zijn nu fris en het ontbijt wordt al een tijdje in de salon geserveerd en niet meer op het dakterras. Maar ook de salon kan wel een beetje warmte gebruiken want zo koel als een riad in de zomer blijft, zo koud kan het er ook zijn in de winter weet ik uit eerdere ervaringen. Maar met een doorzichtig dak op de patio en een aantal warmtebronnen blijft het er toch redelijk aangenaam en overdag schijnt het zonnetje weer en is het nog ruim 20 graden.

De maand December, waarbij niet alleen de winter in aantocht is maar vaak ook weer een aantal sterfgevallen, zoals nu in Nederland.

Er komen twee overlijdensberichten binnen en dan realiseer je je weer dat je ver weg zit en niet even langs kunt gaan.

Maar gelukkig is er een achterban die eerst voor een bloemetje kan zorgen dus dat is heel fijn.

De straten van Marrackech zijn leeg en de spanning is hoog als de kwartfinale tussen Marokko begint op 10 december jl.
Ook deze wedstrijd kijk ik in de riad samen met Bouchra en de kleine Maxwel uit Zwitserland, die bij Bouchra op schoot kruipt.

We kunnen het gejuich van de mannen uit het kantoor horen als er een goal voor Marokko valt en wat voor één blijkt pas later want wij zitten naar een vertraagde uitzending te kijken en missen het moment van notabene de beslissende goal. Maar na nog een flink aantal lange en enorm spannende laatste minuten kunnen we dan eindelijk met zijn allen een vreugdedans maken in de patio als de winst binnen is.

Als ik even later op het plein kom is daar het feest al flink los gebarsten en moet ik me een weg banen door de mensen om thuis te komen.

Rachid is nog aan het werk maar ook daar is het één grote feestende mensenmassa voor het hotel en de shop, zie ik in de video die hij me stuurt.

Een taxi pakken naar Gueliz die avond blijkt een niet haalbare klus dus gaan we dit wederom historische succes opnieuw vieren ditmaal bij Kabana rooftop food & cocktails naast El Fenn en daar zit de sfeer er flink in met heerlijke muziek en veel toeristen die de zege van het Marokkaanse elftal maar vooral ook het Marokkaanse volk gretig en uitbundig meevieren.