Een eigen huis, een plek onder de zon…

En altijd iemand in de buurt die van je houden kon…het liedje van Rene Froger speelt soms weer even door mijn hoofd tijdens de zoektocht naar woonruimte in Marrakech.

Anders dan in Nederland ligt hier niet het probleem dat er geen woonruimte beschikbaar is maar de prijzen voor buitenlanders in Marrakech zijn veel hoger dan de prijzen voor Marokkanen.

Het lijkt wel of de prijs mede afhankelijk is van wat men denkt dat je kunt betalen, alhoewel ook de locatie een rol speelt.

Hoe verder buiten de stad, des te goedkoper het wordt maar daarentegen moet je dan wel elke dag met een taxi of ander vervoermiddel naar de stad of werk. Het valt dus nog niet mee om een geschikte en betaalbare plek te vinden om weer voor een paar maanden neer te strijken. Lange termijn prijzen zijn vaak gebaseerd op een huur van minimaal een jaar en de kortere termijn prijzen zijn relatief enorm hoog.

Een heel ander aspect waar je mee te maken krijgt zijn de zgn. huisregels en dan met name die waar het de man-vrouw verhoudingen betreft. Als wederhelft van een echtpaar is het allemaal niet zo moeilijk en als ongetrouwde buitenlanders is het over het algemeen ook prima te doen. Maar wanneer er sprake is van een gemengde relatie tussen een Marokkaan en een buitenlander, die niet zijn getrouwd dan wordt het allemaal ineens een stuk ingewikkelder. Traditioneel gezien zijn in Islamitische culturen mannen en vrouwen niet strikt van elkaar gescheiden maar het is niet gebruikelijk om vrienden van het andere geslacht te hebben.

En ondanks dat het steeds gebruikelijker is in Marokko om sex buiten het huwelijk te hebben verbiedt de Marokkaanse wetgeving het officieel nog steeds. Artikel 490 van het Wetboek van Strafrecht zegt namelijk dat volwassenen die buiten het huwelijk om gemeenschap met elkaar hebben, een maand tot een jaar celstraf kunnen krijgen. Waarbij een “heterdaadje’ in de praktijk best lastig is te betrappen.

Gemakkelijker is het om te voorkomen dat er gelegenheden kunnen worden gecreëerd dus is het formeel niet toegestaan om als ongetrouwd Marokkaans of gemengd stel samen te zijn of het nu om wonen, verblijven en/of reizen gaat.

Toch zoals bij veel andere zaken is de praktijk een stuk weerbarstiger en gebeurt er intussen van alles.

Maar wettelijk gezien wordt het gezien als een vorm van prostitutie -ook al wordt of krijg je er niet voor betaald- en dat is strafbaar in Marokko.

Nou moet ik eerlijk bekennen dat het niet vanzelfsprekende karakter dat alles hier zomaar kan best ook een spannende en leuke kant heeft maar het wordt een stuk lastiger als je op zoek bent naar woonruimte en weet dat je daar eigenlijk niet iemand van het andere geslacht mag ontvangen, tenminste geen Marokkaan. Engels, Duits e.d. is allemaal geen probleem maar de sociale controle onder Marokkanen is groot.

Wat buitenlanders hier doen dat is hun eigen verantwoordelijkheid wordt me duidelijk verteld als ik voor een paar dagen even een tussenstop moet maken in een appartement omdat de riad zit volgeboekt.

Ik wordt vriendelijk ontvangen door de eigenaar samen met zijn vrouw -een gynacoloog nog wel- in het appartement waar de huisregel duidelijk wordt uitgelegd. Alleen buitenlandse ongetrouwde stellen zijn welkom.

En ook bij de security guard wordt het ’s avonds duidelijk dat Marokkaanse visite niet is toegestaan.

Nou dan maar verplicht de kroeg in, Mulligan dit keer, een Ierse pub …waar we onze verboden liefde met een paar biertjes gaan beklinken.

Daar lijkt het allemaal wel weer mee te vallen met drank, muziek, dans en een snelle maar stevige zoen.

Eenmaal buiten krijgen we op weg naar huis van een jongeman een roos aangeboden want die ziet wel dat hier meer aan de hand is.

Hij lacht als hij ons ziet maar we bedanken hem met een paar dirham en nemen de bloem niet aan.

Stel je voor dat we op straat betrapt worden met een rode roos, dan hebben we pas echt wat uit te leggen.

Met behoorlijke tegenzin nemen we afscheid van elkaar wetende dat seksuele vrijheid nog ver weg is in Marokko ook al staat artikel 490 al enige jaren onder druk van verschillende mensenrechtenorganisaties.

Hoe lang dat nog gaat duren….volgens Rachid nog heel lang, hhh!