Toen ik eind februari Marrakech achter me liet met het oog op de voorbereiding van het zomerseizoen in Nederland was het allemaal erg onzeker wanneer ik weer terug zou kunnen komen. De gezondheidsproblemen rond mijn knie en daarmee mijn mobiliteit werden steeds meer een sta in de weg en er waren financiële zaken die ook om veel aandacht vroegen.

Maar gelukkig gaan er zoals ze zo mooi zeggen nieuwe deuren open als anderen worden gesloten en was het wellicht tijd voor een wending in mijn leven.
Hoe fijn is het dan ommensen om je heen te hebben die je begrijpen en steunen en dat je je mag verheugen op een eerste kleinkind.
Met vooral de liefde die me toch steeds weer terugbrengt naar Marokko, hoe dan ook!

Een pauze, tijdens alle drukte in Nederland, voor de nodige rust, zon, warmte en ontspanning.
En die begint zodra ik in de trein naar Eindhoven zit…

Het vliegtuig zit vooral gevuld met Nederlandse-Marokkanen/gezinnen en slechts hier en daar een stel toeristen.Waarschijnlijk omdat het “Offerfeest” eraan zit te komen en er hiervoor veel moet worden voorbereid.
Eenmaal op het vliegveld van Marrakech blijkt dat er een enorme toestroom is van zowel toeristen als familiebezoekers want er staat een ongekende rij voor de douane…als nooit tevoren.
Er wordt gezegd dat het aankomende WK voetbal in Marokko het land een veelbelovende boost in bezoekers gaat opleveren, nu al…
Of zijn het toch de zekerheid van het mooie weer, nu nog gunstige vliegtarieven en de aankomende Id-al-Adha die de mensen momenteel in grote getallen naar Marrakech brengt.

Voor mij nu in ieder geval eerst geduldig wachten maar sta ik ondanks de massa binnenkomers na ongeveer anderhalfuur buiten waar ik wordt opgehaald door Dades Reizen, door Ismael en zijn vriendin.
Zij brengen mij, na onderweg wat boodschappen mee te nemen, naar het appartement aan de noordkant van Marrakech…voor mij bekend en in een mooi nieuw jasje na de aardbeving.

Een fijne en vertrouwde plek waar het inmiddels voelt als thuiskomen ook al had ik verwacht een doorreis te mogen maken naar Essaouira.
Tja, ook in Marokko veranderen soms zaken, hhh! Maar daarover later meer….

Eerst bijkomen, bijpraten, bijzoenen met alle dierbaren hier!
En het begin van hopelijk weer veel belevenissen, herinneringen en verhalen…..