Het laatste deel in Europa zit erop.
Zo’n 150 kilometer voor Cordoba verandert het landschap ineens. Hier zijn de bomen altijd groen en lijkt het in dat opzicht altijd zomeren met nog zo’n 27 graden voelt het dat ook.

InCordoba probeer ik even te pauzeren maar zoals in veel grote steden is parkeren vrij lastig dus rij ik toch maar door naar mijn hotel in Lebrija zo’n 30 km ten noorden van Jerez de la Frontera.
Andalusië is en blijft een prachtig deel van Spanje met de eindeloze olijfboomgaarden en sinaasappelbomen.Ik bezocht eerder al eens de steden Sevilla, Granada, Cordoba, Ronda, Malaga maar de stad van de Sherry stond samen met een bezoek aan Porto lang op mijn verlanglijstje. Sherry & Port vormden mijn eerste scriptie na de Gouden Eeuw voor het vak geschiedenis …mijn interesse in wijnen is dus al van héél lang geleden, hhh.
En dan nu de kans om de bodega van Tio Pepe / Gonzalez Byass te bezichtigen middels een sherrytour.

Er moest online worden geboekt bleek toen ik belde voor informatie en de website in het Engels werkte niet zoals zou moeten.
Maar er was de volgende dag een tour om 12.30 uur die mooi in mijn planning paste dus die was snel geboekt. In een groep met een Deense familie werden de in- and outs van de Fino’s, Amontillado, Oloroso maar ook een Spaanse brandy uit de doeken gedaan.
Zelfs de sherrykuur, een Nederlandse uitvinding door het dieet Juliana en een gesigneerd vat door Alexander & Máxima mochten niet aan mijn aandacht ontsnappen volgens de Spaanse gids die naast Engels ook een mondje Vlaams- Nederlands bleek te spreken.
Een heel complex met verschillende mooie oude opslagen vol vaten, feestzalen en een grote moderne proefruimte…mooie ervaring dus!

Alleen het parkeren was ook hier een dingetje bleek bij terugkomst in de parkeergarage want mijn nummerbord was niet herkenbaar bij het inrijden waardoor ik bij het betalen de melding kreeg dat mijn auto niet in deze garage stond, pfff.
Na enige assistentie op afstand kon dat probleem snel worden verholpen maar vervolgens werkte het betalingssysteem niet waardoor ik pas na een uur en verschillende uitrijpogingen weer buiten stond.
De assistentie was ineens tijdelijk uit de lucht…siësta of wat dan ook.

Maar de tour met de proeverij was het allemaal waard en ik verliet de mooie oude stad om mijn weg via Cádiz, waar ik even stop aan het lange strand met duinen, alvorens die te vervolgen naar Tarifa waar ik aan de kust voor een knus en echt Spaans appartementje kies zodat ik alvast kan informeren naar de bootovertocht voor de volgende dag. De auto een beetje reorganiseren, de koelbox schoonmaken en een nachtje aan de stroom. Waar de plaatselijk kat de kans schoon zag om er met een stuk chorizoworst vandoor te gaan, hhh.Ook hier hebben ze boefjes!

Zelf eet ik een heerlijk lekkere pizza in een soort sportrestaurant langs de kustweg waar zo’n beetje alle supportersjaals van grote voetbalclubs aan het plafond hangen en een bont gezelschap zit te tafelen bij de bar, heel gezellig.

Na het ontbijt rij ik de volgende dag nog even naar de kust bij een natuurpark waar ik de vele kiters spot. Ik snap dat het een prima oord hiervoor is met een mooie zandverstuiving aan de lange kustlijn met campings aan het water en een bohemian sfeer in zowel de stad als bij de vele accomodaties. Ik kom graag nog eens weer…op de terugweg, dus boek ik een retourticket Tarifa - Tanger maar wel met een open datum en dan op weg naar Marokko!