Je kunt op vakantie gaan…en je kunt op reis. Waarbij een vakantie je naar een bestemming brengt maar een reis veel verder.Door te reizen ontdek je iedere dag weer wat er achter de horizon ligt. Slaap je vanacht op de plek waar je gisteren nog van droomde.
En ga je de volgende dag weer verder op weg naar nieuwe avonturen. En daar hou ik van…

Al is het heerlijk om weer even op een vaste plek te zitten, na een tijdje gaat het weer kriebelen om op pad te gaan.

De drie nachten in Taghazout waren heerlijk.We houden allebei van de relaxte sfeer van het dorp met de vele surfers en het geweldige uitzicht over de oceaan vanaf het balkon waar de golven bijna naar binnen rollen maar we gelukkig op de 2e verdieping zitten, hhh.

De spullen moeten vandaag weer worden ingepakt voor de terugreis naar Marrakech…en dus salut Taghazout.Het idee was om via de waterval bij Imouzzer en Paradise Valley een stuk door de bergen te rijden en daarna bij de kust de route van de heenweg weer op te pakken.Maar mijn co-piloot is niet erg fit vandaag na een laatste avondje doorzakken en het geslinger door de bergen valt hem zwaar merk ik. Daarnaast wordt de weg ook slechter dus besluiten we na een kop koffie bij een stalletje met honing en tajines en een paar prachtige uitzichten de auto halverwege toch maar om te keren.

Daar treffen we nog één auto met hoe is het mogelijk ook een Nederlands kenteken.
Een stel uit Amsterdam die vanaf de camping in Spanje waar ze voor een paar maanden zitten, voor een week naar Marokko zijn overgestoken.Ook op weg naar de waterval maar met een iets stevigere auto.
Dus even een kletspauze en dan weer terug naar beneden, even tanken en toch maar gelijk het strand van Imsouane op te zoeken.
Een ander en zeer geliefd surfparadijs aan de Atlantische kust.

Onderweg komen we langs een enorme kudde dromedarissen met ook jonge dieren en een begeleider. Dus stoppen we natuurlijk (ook voor een foto) om even te genieten van deze prachtige beesten want zoveel zie je er maar zelden vrij rondlopen in de duinen zonder dat ze worden aangeboden voor een rit op hun rug/bult. Hun geur komt me dan ook onmiddellijk tegemoet als ik uit de auto stap maar ik blijf altijd een beetje jaloers op hun natuurlijk mooie, lange wimpers.

Het strand van imsouane is inderdaad prachtig blijkt bij aankomst en er wordt druk gesurfd om de hoek in de baai die in het dorp ligt en waar het hart van het surfcentrum zich bevindt met surfscholen en allerlei eettentjes. Het wemelt er van de planken & wetsuits dus strijken we even neer voor een tajine op één van de lokale terrasjes. Hebben we in ieder geval wat gegeten voor het laatste lange stuk rijden. Voor donker zullen we nl. niet thuis zijn maar wel weer terug op de grotere weg vanaf Essaouira.

Als we weer een tijdje onderweg zijn hoor ik Rachid ineens shhh…t,zeggen vanachter het stuur en ik realiseer me gelijk wat er aan de hand is als we worden tegengehouden bij de volgende politiecontrole.Te hard gereden…tja, en dan moet je boeten ondanks de eerdere lichtsignalen van je tegenliggers die je waarschuwen voor het aankomende checkpoint.De radars zijn ook hier overal maar dan uit de hand van een politieagent die je even later met de beelden confronteert in de politieauto dus heeft Rachid het nodige uit te leggen en wacht ik dus maar rustig af.

Na zo’n 10 minuten komt ie weer terug met het kentekenbewijs en zijn rijbewijs en 200 dirham € 20 lichter wat nog meevalt omdat we volgens de agent meerdere overtredingen hebben begaan.Dan waren de Amsterdammers er met hun € 5 in een onderhandse deal toch iets beter van afgekomen, pfff!
Dus kreeg ik het stuur weer in handen van mijn “wegpiraatje” 😉die natuurlijk baalde als een stekker en konden we weer verder.
We laten dit keer Essaouire links liggen waar de donkere rookwolken op de heenweg gelukkig weer waar verdwenen.
Ik dacht dat er brand was tot Rachid vertelde dat er volgens het nieuws een grote partij van 20 ton Hash in beslag was genomen door de politie en daarom ging er die dag voor een aantal miljoen euro’s aan handelswaarde de lucht in. Zo wordt dat hier dus opgelost dus! Goh, dat we dan niet stoned zijn geraakt op de heenweg zeg ik!
In dat geval was € 20 echt een koopje geweest…

Maar goed, “shit happens”waarna mijn bijrijder na de afslag Marrakech in slaap valt en pas weer wakker wordt als we rond 21.00 uur de drukte van de stad weer binnenrijden en me terug loodst naar het appartement.