jewelsoffmorocco.reismee.nl

Mellah & Synagogue

De zon schijnt volop dus lekker met mijn zelfgemaakte ontbijt naar het eigen dakterras. De vogels fluiten, een haan die kraait.... In de fel kobaltblauwe (berberblue) potten op het met rood/gele Marokkaanse tegeltjes bedekte terras staan cactussen, bamboe en andere exotische soorten die soms een gebrek aan water vertonen maar een natuurlijke en gezellige sfeer geven samen met de gietijzeren traditionele tafels en stoelen. Als ik hier mijn huis mocht inrichten ...dan wist ik wel?

Zo nu en dan waagt een vogel zich dichtbij om te kijken of er iets te eten valt te scoren. Een gevoel van geluk maakt de warmte ineens heel intens en ik realiseer me weer eens wat een geluksvogel is. Met een goed boek een ontspannende ochtend in het zonnetje.Voor het eerst Engelstalig omdat er op Schiphol geen Nederlandse vertaling meer was. Misschien wel een teken om steeds verder over de grens te gaan,hhh!

Als ik na een douche de Kasbah inga om lunch te halen wordt mijn geduld weer eens op de proef gesteld. Na mijn bestelling krijg ik een kopje thee terwijl ik zit te wachten op het terras. Het duurt meestal zo’n 15-20 minuten voor het eten klaar is. Als ik net 10 minuten zit komen er 4 mensen bij zitten. Zo te zien een Marokkaanse reisleider met drie toeristen. Binnen 10 minuten staat hun tafel vol met gerechten. Dus ik vraag of mijn bestelling ook bijna klaar is. Qui Madam...wordt er gezegd maar het duurt vervolgens nog 15 minuten voordat ik met mijn broodjes kan vertrekken. Gevalletje voorkeursbehandeling denk ik en een boos gevoel borrelt naar boven...hou ik dus niet van en waar ik wel van hou gaat aan mijn neus voorbij want mijn lunchafspraak is helaas alweer naar het werk en mijn etenslust vertrokken, Grrr! Ook krijg ik niet wat de foto beloofd maar dat komt hier wel vaker voor, net als dat er dingen op de kaart staan die niet te bestellen zijn.

Na de lunch (toch maar het broodje met alleen de kaas opgegeten) ga ik op zoek naar de Synagogue in de Joodse wijk(Mellah).In een reeds eerdere poging voor een bezoek trof ik een gesloten deur dus probeer ik het vandaag opnieuw.

De Joodse wijk is een levendige wijk met allerlei winkeltjes van vooral veel kruidenstalletjes met mooie puntige bergjes kruiden.En wie zich in het geheim van sommige van deze ware kunstwerken laat inwijden komt erachter dat hier een klein foefje voor nodig is om dit te bereiken.

Mellah betekent “zout” en de wijk heet zo omdat de Joden vroeger veel met zout werkten, om goud te wegen, stoffen te verven en hoofden van criminelen te pekelen.Er wonen al eeuwenlang Joden in Marokko echter een grote groep is ook terug naar Israël gegaan toen dat kon.

Ook hier veel smalle straatjes en zoeken naar de Synagogue. Maar er komt hulp uit een kruidenwinkeltje en hij wijst me de weg. Als dank kom ik even in zijn winkel kijken en laat me adviseren in de vele middeltjes die hier te koop zijn. Veel ken ik inmiddels al maar ze weten altijd met iets nieuws of speciaals voor de dag te komen. En voor ik weet zit op een krukje en krijg ik een gezichtsbehandeling tegen rode vlekken/kleur. Hij verzekert me dat ik straks een hele mooie, zachte en gladde huid zal hebben. Geduld dus.....en tijd voor een gesprekje. Eerst zegt ie dat ik niet mooi ben maar mooi, mooi, mooi en maakt met zijn hand een trapbeweging naar boven. En laat weten dat zijn voorkeur dan ook naar westerse vrouwen uitgaat. Het wordt een hilarisch gesprek waaraan ik weinig hoef toe te voegen. Ik hoor het met enige verbazing aan en antwoord zo normaal mogelijk op de paar vragen die hij me stelt.

Als mijn gezicht weer is schoongemaakt en ingesmeerd bedank ik hem uiteindelijk met een gevraagde kus op zijn wang... Naast geduld hebben moet je hier ook heel duidelijk je grenzen aangeven...met alle respect.Ik vervolg mijn weg...

Het blauw/witte interieur van de Synagogue straalt licht en rust uit en is een heerlijke plek om even in de koelte te vertoeven. En het kaartje kost 10 dirham(minder dan €1)

Ik zwerf daarna nog een poosje langs de winkeltjes aan de Place des Ferblantiers en in “Rue Riad Zitoun El Jid om via het Djemaa El Ftna plein(big Square) weer terug naar huis te keren. Onderweg stop ik nog even voor een koude “Corona” op het dakterras van Un Déjeuner a Marrakech en stop een paar dirham in de uitgestoken hand van een moeder met baby langs de kant van de winkelstraat..sukran!

Het was weer een dag met verrassingen.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!