Het nieuwe jaar 2023 is alweer een week oud..dus op de valreep nog de allerbeste wensen voor jullie allemaal.

Het was een echt feestje...de jaarwisseling op zijn Marokkaans in een gezelschap van een groep gasten uit Straasbourg en het lokale personeel met hun kinderen en vrienden. We hebben de hele patio in de waxinelichtjes gezet. Ik weet niet hoeveel maar heel veel. Met natuurlijk volop eten, Gnaoua muzikanten onder de kerstboom en een hennadame die prachtige henna decoraties op de handen van de dames aanbracht. Zelfs ik ben na ruim vijf jaar overstag gegaan. Balonnen opgeblazen, maskers en toeters voor de kids… het leek wel een mix van kerst/oud & nieuw en carnaval, zelfs de polonaise kwam langs, hhh.

Er waren verschillende gerechten gemaakt, zoals Rfissa, een gerecht met kip en linzen waar stukjes pannenkoeken doorheen zitten. Brochettes (vleesspiezen) van de BBQ, Tajine Maqfoul, een vleesgerecht met tomaten en uien, honing, kaneel en saffraan. Briouates (bladerdeeg triangels) gevuld met vis, kaas en vlees. Een grote salade met rijst, allerlei groenten en kwarteleitjes. En als iets voor twaalf uur de lichten uit gaan wordt er een grote taart met vuurfonteinen binnengebracht. Vrienden van de gasten die ook een riad hebben in Marrakech komen bovendien nog met twee flessen Champagne aanzetten dus al met al was het een echt oudejaarsfeest…zonder het geknal van vuurwerk op straat dan. De groep vertrekt de volgende dag en dan is er veel werk te doen. Zeven kamers die weer moeten worden voorbereidt voor de volgende gasten en de patio die nog een aantal dagen de sporen laat zien van glitters, ballonnen en een geslaagde avond. Maar een hele lang dag en pittige periode voor het personeel, die keihard heeft gewerkt aan de voorbereiding, de avond zelf en al het nawerk. We zitten er dan ook allemaal aardig doorheen, merk ik wel dus gaan we eerst een dagje vrij inplannen voor iedereen. En als de rust weer een beetje is teruggekeerd kan ik opnieuw beginnen met aftellen…dagen aftellen voor mijn terugvlucht naar Nederland.

Maar eerst krijgen we nog weer visite. Het broertje van Rachid komt terug uit Tanger en wil graag een paar dagen komen logeren en natuurlijk ook nog wat meer van Marrakech zien dus gaan de mannen eerst samen een avond op stap -kan ik nog lekker een avondje bijkomen-. Morgen ga ik mee als je het leuk vindt vraag ik aan Nordin en dat lijkt hem wel wat. Ook als we gaan dansen, zeg ik! Jahoor, ook als we gaan dansen dus na eerst wat te drinken en eten thuis gaan we de volgende avond gezellig met zijn drieën op pad. Eerst een drankje in Kabana en dan een dansje in La Table de Espagnol, hhh! We maken het niet te laat..tenminste we zijn redelijk op tijd thuis. Maar als ik bijna slaap komt er een nieuwe onderbuurman mee naar boven. Uit Nederland, zegt Rachid terwijl hij me wakker maakt. Hij komt nog wat drinken…tja en dan wordt het toch nog een latertje met een Oekrainer die al twaalf jaar in Nederland woont en hele verhalen heeft. Zijn vriend uit Utrecht ligt weliswaar al in dromenland en dat ga na een anderhalf uur toch ook maar doen. Want morgen moet er weer gewerkt worden.

En dan zal ik toch zo langzamerhand mijn spullen moeten gaan pakken.

Veel dingen kunnen worden opgeslagen in de riad dus die ga ik de komende dagen in etappes alvast meenemen. Ik heb besloten om niet weer hetzelfde appartement te huren als ik terugkom dus gaat de zoektocht weer opnieuw beginnen in februari…maar hopelijk eerder al met hulp van Rachid. Maar eerst moeten we nog bedenken wat we met de kleine viervoeter gaan doen. Die huppelt inmiddels door het hele appartement, eet nu ook zelfstandig en maakt meestal keurig gebruik van de kattenbak die ik voor hem heb aangeschaft…maar hij blijft waarschijnlijk bij zijn moeder die van de eigenaar van het huis is. Want een kat…nee toch maar niet!

Hij is heel “schattig” zoals Rachid ook zegt als hij mij in een Marokkaanse jurk ziet voor het oudejaarsfeest, hhh.

En die ga ik natuurlijk het meeste missen de komende weken. Want ook al kijk ik er enorm naar uit om familie en vrienden in Nederland weer te zien, mijn vertrouwde huis, heerlijk bed en alle beesten op de boerderij. Ik zal het hier ook voor een aantal weken met enige weemoed moeten achterlaten.

Vandaag en morgen de laatste gasten in- en uitchecken en de kerstversiering weer aan de kant. Mohammed is eindelijk een paar dagen terug naar zijn familie in de Dades vallei dus werk ik nog even voor twee en dan is het tijd om afscheid te nemen voor zo’n vijf weken …maar ik kom zeker en heel graag weer terug, inshallah!