Vandaag is het feest!
Tenminste ga ik vieren dat ik er weer een jaartje bij op mag tellen en de 60 nu wel heel dichtbij komt.

Als verrassing blijkt er een fiets beschikbaar in het appartement en daar is mijn knie heel blij mee en ik ook. Ik kan nu even snel naar de Marjane(een Marokkaanse mega supermarkt) in de buurt om twee lekkere gebakjes te halen. Helaas geen wijn/bier in het assortiment maar die heb ik gisteren al bij de Carrefour in Gueliz meegenomen.
Een beetje slimme meid is hier zeg maar op haar verjaardag vooorbereid, hhh.
En waar ik zomaar een bekende en aantrekkelijke GTST acteur spot Dorian Bindels alias Daan.

Dus wordt het een relaxed dagje met een terrasje en gaan we s’ avonds gezellig samen uit eten.Ik op de fiets en Rachid een stevige wandeling. Uit eten gaan is hier niet alleen erg lekker en gemakkelijk maar ook nog goed betaalbaar.
Voor € 15 met zijn tweeën inclusief een drankje tot laat op een terrasje.
Als je in februari jarig bent is dat geen gebruikelijke kost dus extra genieten.
‘S avonds een “bioscoopje” met de film “Atlantic”, die het verhaal vertelt van een Marokkaanse jongen die zijn droom achterna gaat en met een surfplank Europa probeert te bereiken.Met weliswaar een dramatisch einde een bijzonder verhaal waar in het geval van een successtory vast geen film van was uitgebracht.Rachid heeft de jongen gekend wat het allemaal nog aangrijpender maakt en dus zeker het kijken waard.

De volgende dag is het weer een normale (werk)dag.Rachid is steeds vaker weer fietstours aan het begeleiden voor Pikala dus maakt soms lange dagen en voor mij liggen er veel uurtjes achter de computer in het verschiet met zo nu en dan een break naar het centrum.Vanaf de Marjane gaat er een buslijn (12) naar het grote plein, die vaak wel bomvol met lokale inwoners zit maar voor € 0,40 cent je in zo’n 20 minuten bij de Koutoubia Moskee afzet.Timetables hebben ze hier danwel niet bij de bushaltes en soms is het ook even zoeken naar de bushalte op zich maar ze rijden vrij regelmatig dus met het nodige geduld kom je er wel.

En dan is er nog een nieuwe vondst bijgekomen: INDRIVE, de Marokkaanse UBER zal ik maar zeggen.Zaouhir, de advocaat tipt me op deze vervoerswijze en garandeert me dat dit in ieder geval voordeliger is dan de petit taxi’s in de stad.Wel even een Marokkaanse naam in je account vermelden, zegt ie met en knipoog dus vanaf nu heet ik Malika, wat koningin betekent en daarmee een beetje in de buurt van tweede naam Regina komt.De reguliere taxichauffeurs zijn natuurlijk niet blij met dit illegale systeem en het komt weleens tot confrontaties maar het werkt op zich goed.Ze brengen je van deur tot deur en je weet van tevoren precies wat je moet betalen. Geen discussies, geen gehandel meer.Dus vraag ik de eerstvolgende keer een rit aan naar de Medina en krijg ik al snel een aantal aanbiedingen.Snel klikken en accepteren want anders verdwijnen ze zo weer van het scherm.Even later staat Mourad voor de deur en stap ik in bij hem in zijn donkergrijze Renault Clio. Mourad? check ik nog even, ja Mourad zegt ie. Bonjour zeg ik dan en stel me even netjes voor….Petra.Waarop hij over Malika begint, oeps o ja, eh….Malika is mijn Marokkaanse naam zeg ik dan snel en hij kijkt me triomfantelijk aan.

Na wat boodschapjes in de souks strijkik even op het terras neer bij Zeitoun voor een kop koffie oftewel nos-nos en tref ik twee dames uit Breda.Koffieleuten in het Nederlands en natuurlijk wat tips & trucks uitdelen voor hun weekje Marrakech en dan pak ik even later de bus weer terug naar huis.Tja, nu moet ik hier alleen nog geld mee zien te verdienen, hhh