Hij torent overal bovenuit met zijn 77 meter hoge minaret, is hét gebedshuis van Marrakech en ook één van de oudste gebouwen die Marrakech rijk is.
Bijna alle moskeeën mag je niet betreden als niet-moslim en zo ook de Koutoubia.
Best jammer want hij schijnt een indrukwekkende gebedshal te hebben.
Gelukkig is de architectuur aan de buitenkant ook de moeite waard om te bekijken en een rondje om de moskee te maken i.p.v. om de kerk, hhh!

Op zo’n warme dag als vandaag is het ook heerlijk om verkoeling te zoeken in de omringende tuinen met enorme palmbomen en ontelbare sinaasappelbomen.Naast de moskee liggen de opgravingen van een eerdere Koutoubia, die ook in de 12e eeuw werd gebouwd maar verkeerd stond ten opzichte van Mekka en weer is afgebroken.

Het kleine witte huisje voor de moskee is minder bekend en kent een bijzonder verhaal. Het is de graftombe(khouba) van Lalla Zohra, de dochter van een slaaf die elke nacht (heel mysterieus) in een duif veranderde en volgens de verhalen wonderen verrichtte.
Marrakech is bezaaid met dit soort heiligdommen waarvan die van de 7 patroonheiligen wel de bekendste zijn.
Je kan een heuse pelgrimstocht door de stad maken voor wie hierin geïnteresseerd is.

Maar ik hou het vandaag bij een wandeling in de tuin en om de moskee om op zoek te gaan naar de deur aan de oostkant.Tijdens de prayer staat die vaak open schijnt en zo kun je toch even een blik naar binnen werpen. Maar ik bente vroeg of te laat.

De naam Koutoubia betekent moskee van de boekverkopers, die verwijst naar een vroegere markt hier in de buurt waar boeken met religieuze teksten werden verkocht.
De minaret heeft onlangs weer een lange tijd in de steigers gestaan n.a.v. de aardbeving.
Ik denk niet dat het beeld van een heen en weer zwaaiende Koutoubia toren ooit van het netvlies van de Marokkanen zal verdwijnen. Dat het gebouw het hoogste van Marrakech is, is overigens geen toeval. Want de Fransen kolonisten hebben een wet ingevoerd waarin staat dat er in de medina geen enkel gebouw hoger mag zijn dan een palmboom en dat er in de nieuwe stad geen gebouw hoger magzijn dan de minaret van de Koutoubia.
Hierdoor kent de stad dan ook geen echte “highrise”.

In het tegenoverliggende caféetje Medina Rouge strijk ik daarna even neer voor een kop koffie op het dakterras.Eerder had het de naam Kif-Kif wat gelijk(waardig) betekent in het Berbers maar in straattaal ook afgunst/jaloezie en hash…en wellicht een goede reden om die naam toch maar aan te passen.

Dan duik ik lekker de souks in om verder op verkenning uit te gaan naar leuke nieuwe plekken en naar een hamam want een bezoekje aan Marrakech zonder…is niet compleet. En aangezien ik het leuk vindt om steeds weer een andere te proberen, op verkenning uit dus!

Maar eerst valt mijn oog op het bordje foundouk Gargaa, een oude herberg waar vroeger de karavanen neerstreken, gerenoveerd en ingericht als café-restaurant met designer boetieks en kunstgaleries.
Waar je op het dakterras heerlijk onder een prachtige oude boom kan chillen en dat ga ik dan ook zeker even doen met een vers glas sinaasappel/citroensap om de dorst te lessen.

Daarna op zoek naar de hamam, ik heb er een paar op het oog maar Le Bain Bleu midden in de medina spreekt me het meeste aan gezien de beschrijvingen dus boek ik daar alvast een plekje voor morgen.

Iets verderop passeer ik het vrouwenmuseum, wat ik nog niet ken en met nog een klein half uurtje voor sluitingstijd en tegen het Marokkaanse halftarief kan ik daar nog mooi even een rondje maken.Het is vrij klein met drie etages en een leuk dakterras.
Waarvan op de derde etage een tijdelijke expositie is van Hafida Zizi, afkomstig uit de Beni Mellal regio en net als zoveel vrouwen uit het Atlasgebergte van jongs af aan tapijten weeft maar op latere leeftijd het leven van de vrouwen in Marokko begint te schilderen.Een autodidact die in kleurrijke schilderijen haar verhalen vertelt. Naast de vele oude gebruiksvoorwerpen van vrouwen die er te zien zijn, echtleuk om even te bekijken.

Dan merk ik dat mijn maag wel toe is aan iets te eten en zoek ik het leuke en bekende dakterras van Yazel op voor een lekker Pitah broodje met kip…niet zonder de kip te delen met de kat die gezellig bij me onder de tafel komt zitten.Rachid stuurt me een appje waarbeelden van de overstroming uit Fetiye in Turkije te zien zijn…oeps, daar zaten we vorig jaar rond deze tijd, gelukkig nu hier hoog en droog in Marokko! Hij heeft net al wat gegeten met een vriend waarmee hij samenwoont dus blijf ik nog even lekker op het terrasje hangen om te genieten van mijn broodje en Virgin Mojito voor ik weer de bus naar huis pak.