Vandaag staat de nummer drie van de koningssteden op het programma dus sta ik om 9.45 uur op Gare de Rabat te wachten op de trein naar Meknes in het Midden- Atlasgebergte.
Het gebied rond de stad staat o.a. bekend om de skipistes van Ifrane, vissen ( forel/karpers) bij Azrou en de door Unesco uit geroepen Werelderfgoed stad Volubilis (Romeinse opgravingen)
Iets ten zuiden hiervan ligt ook nog Moulay Idriss, het heiligste pelgrimsoord van Marokko met de graftombe van Idriss I, achterkleinzoon van de profeet Mohammed en de eerste koning van Marokko.

Op het station kom ik Esther, een medestudent uit Zurich tegen. Zij gaat ook naar Meknes maar blijft een paar dagen om ook nog de omgeving te bekijken. Dus reizen we samen af naar de erfenis van de Miknasa stam, het huidige Meknes.

Het is zo’n twee uur treinen vanaf Rabat maar met alle gezelligheid om je heen in de trein vliegen die voorbij.
Vanaf het mooie en moderne Gare de Meknes pakken we een petit taxi naar de Medina waar Esther op zoek gaat naar haar Riad en ik een weg probeer te vinden in de smalle straatjes van de Soukhs.

De Medina is niet heel groot en aan de ander kant kom ik de rijk versierde “Bab Mansour” de mooiste poort van Marokko.
De poort ligt aan de voet van de Place el Hedime, waar je net als in Marrakesh slangenbezweerders, vuurspuwers, jongleurs en vertellers vindt. Aan de overkant van het plein ligt het museum Dar Jamai met een uitgebreide kunstcollectie. Het is op dit moment gesloten i.v.m. renovatie. In de Medina bezoek ik de Medersa Bou Inania die enigszins lijkt op de Medersa in Marrakech maar hier is het mogelijk om het dak op te gaan voor een uitzicht over de daken van de stad en de groene daken van de Grote Moskee.

Ik ga vervolgens op zoek naar het Mausoleum van Moulay Ismail, de meeste enthousiaste bewonderaar en productieve bouwer van Meknes. Ook het Mausoleum wordt momenteel onderworpen aan een grootste renovatie dus is niet te bezichtigen. Iets verder ligt “Palace Royal” niet van binnen te bezichtigen maar je kunt naar de poort wandelen. Ik besluit om een kijkje te gaan nemen op de Royal Golf club die met zijn 9 holes pal achter het paleis ligt. Een oase van rust midden in de stad. In het clubhuis is niemand aanwezig en als er later een man uit de gang tevoorschijn komt en ik vraag of ik hier ook iets te drinken kan krijgen, zegt hij: ja hoor als u dat wilt!
Dus bestel ik een kopje muntthee en geniet even van het mooie uitzicht op het terras. Na een halfuurtje reken ik 10 dirham af, bedank de man vriendelijk en wandel weer terug naar de poort van het golfterrein. Bij het paleis kom ik Esther tegen en we zoeken samen nog een leuk dakterras op voor een lekkere verse smoothie met uitzicht over het plein. Ik pak daarna de taxi weer terug naar het station om de laatste trein terug naar Rabat te halen.

Nog maar een keer terugkomen om ook de omgeving te ontdekken!