Het zit erop…en inmiddels ben ik alweer ruim een week in Nederland aan de slag. De overgang van leven & werken in Marrakesh naar weer terugkomen op je vertrouwde plek in Woudsend verloopt, na veel oefenen, op zich soepel maar toch ook dit keer weer een afscheid met de spreekwoordelijke lach en een traan.Heerlijk weer in je eigen bed slapen,een weerzien met de kids, familie en vrienden, het zomerseizoen voor de deur en al het mooie wat weer op je wacht in toch een andere wereld. Een wereld die me net zo lief is als Marokko maar wel een wereld zonder Rachid…tenminste voorlopig!

Toen ik in oktober uiteindelijk toch weer richting Marokko vertrok na een jaar van liefdesverdriet en ook stille hoop had ik niet gedacht dat er in zo’n korte tijd zoveel zou veranderen. Het weerzien met Driss wasnog maar net achter de rug en op het moment dat alle hoop leek te zijn gevlogen…toen zag ik jou!Het doel waarmee ik naar Marokko was gekomen was om te werken en niet voor de liefde en plezier zoals in de afgelopen vijf jaar.Maar het een sluit het ander niet uit blijkt wel weer.

Want wat hebben we leuke dingen gedaan naast weliswaar het vele werken. Een aantal hebben jullie vast terug kunnen vinden in mijn verhalen.Daarnaast zijn we veel samen geweest in de afgelopen maanden. In totaal misschien wel meer dan in de vijf jaren met Driss…een wereld van verschil ook daar, want er is een hele nieuwe wereld in Marokko voor me open gegaan.Het werk in de riad was tevens nieuw en ook daar sloot ik een aantal bijzondere mensen in mijn hart.
Los van een aantal leuke groepen heb ik veel mensen leren kennen uit verschillende landen en heb ik mijn steentje kunnen bijdragen aan een aantal zaken om de riad te verbeteren en te verfraaien…tja en nu moeten ze het weer zonder me doen, maar dat gaat ze natuurlijk lukken samen met de nieuwe stagiere.
Of ik terugkom in de riad in het najaar? Dat staat voorlopig nog op losse groeven maar in Marrakech kom ik zeker terug want ik heb er teveel achtergelaten. Spullen, mensen maar vooral enorm veel mooieherinneringen…de vraag is alleen wanneer en waarvoor precies.

Ik ga me nu eerst focussen op het zomerseizoen hier in Nederland en op de visumaanvraag voor Rachid want 5 maanden zonder hem…ik moet er echt niet aan denken. En met een beetje geluk is hijstraks net zo welkom in mijn land als ik in het zijne.Ook voor hem eens in een andere wereld…een wereld van verschil.

Hopelijk hebben jullie weer een beetje mee kunnen genieten d.m.v. van mijn verhalen en reizen jullie ook in een volgend avontuur weer met me mee.Fijn in ieder geval dat je mee was en graag tot een volgende keer!