Wat in Nederland de zondag is, is in Marokko de vrijdag.Een heilige dag die in het teken staat van bezinning.De moskee wordt dan het meest bezocht en de mensen zijn dan veelal mooi en in het wit gekleed…

Sinds mijn laatste bezoek aan Rabat in juli 2023 ben ik eindelijk weer terug in mijn geliefde tweede thuisland.
Er is veel gebeurd sinds die tijd en helaas is de aanvraag voor het visum voor Rachid om voor een paar maanden naar Nederland te komen niet gelukt.Er loopt nog een bezwaarprocedure maar het is me wel duidelijk geworden dat het veel voeten in de aarde nodig heeft om een Marokkaan al is het maar voor een vakantie naar Nederland te krijgen.

En dan de plotselinge aardbeving vorig jaar in de avond van 08 september.Ik heb Rachid aan de lijn tijdens de aardschokken en middels een video zie ik iedereen in paniek de straat op rennen.Het epicentrum ligt in Ighil, zo’n 72 km ten zuidwesten van Marrakesh, op een diepte van 18,5 km.
De beving had een kracht van 6,8 op de schaal van Richter en Marokkoverkeert in een directe staat van nood en heeft alle mankracht en middelen nodig om delen van het land op te ruimen en te herstellen.

Hierdoor zie ik mezelf niet teruggaan nu om mijn toekomst daar verder op te pakken.
Bovendien is mijn contract bij de riad in Marrakech in mei 2023 gestopt en is er voorlopig geen zicht meer op werk.

Gelukkig hebben we eerst in Turkije een prima alternatief kunnen vinden niet alleen om elkaar weer te zien en van alles een beetje bij te komen maar ook om te kijken of Turkije als populaire toeristenbestemming misschien een alternatief voor de toekomst zou kunnen zijn nu alles in Marokko min of meer stil staat op dat gebied.
Daarnaast speelden er in Nederland voor mij ook nog een aantal financiële onzekerheden met een aankomende rechtszaak in december waar het nodige voor voorbereid moest worden.Echt een ontspannen vakantie werd het daardoor dus niet maar we hebben wel een hele fijne tijd samen gehad en een hoop geleerd over de Turkse cultuur, het landschap en de mensen.

Is er een toekomst in Turkije voor mij, voor ons? Wat mij betreft niet…
Het land is op zich prachtig maar het toerisme heeft daar inmiddels zoveel van in beslag genomen dat voor mij de charme en authenticiteit grotendeels zijn verdwenen.
Het heeft mijn hart niet weten te veroveren, de derde keer dat ik er was na eerdere bezoeken met mijn familie in 1994 en 2013.
Bovendien voelde Rachid zich er niet bepaald welkom vanwege zijn Arabische achtergrond.
Racisme bleek ook daar een issue en dus was de keus voor Marokko snel gemaakt al zou het wel het nodige geduld vergen.
Want ook Turkije is de naweeën van de aardbeving op 06 februari 2023 in het zuiden aan de grens met Syrië nog niet weer helemaal te boven.

Gelukkig komt het toerisme weer op gang zowel in Turkije als nu in Marokko ondanks dat er in de zwaarst getroffen gebieden nog veel werk te verzetten is en veel mensen tijdelijk ergens anders zijn ondergebracht.
Maar eerst terug naar Nederland voor de gezellige kersttijd, de kinderen, familie en alles en iedereen die me daar lief is.
Maar ook gespannen en zorgelijk gezien er opnieuw een grote financiële onzekerheid boven mijn hoofd hangt en een ernstige artrose in mijn knie.

De uitspraak van de rechter hakt er begin januari flink in, mijn kaarten werden opnieuw geschud en ik trok aan het kortste eind.
De verhalen inmijn reisblogs en op social media tegen me gebruikt.
Gelukkig heb ik dat laatste kunnen weerleggen maar de toon die het heeft gezet en deschrik is nog lang blijven hangen.
Evenals de schrik bij Rachid die door de minste trillingen in een ruimte alle zintuigen weer op scherp heeft en de angst weer voelt opkomen.

Dus was het tijd voor bezinning…tijd voor reflectie, rust, warmte & liefde…tijd voor Marokko. Want in moeilijke tijden wil je en hoor je bijelkaar te zijn…hoe dan ook!

Even heb ik overwogen om te stoppen met het schrijven en mijn verhalen te delen maar diezelfde verhalen zijn ook een brug naar mijn toekomst waar ik nog harder aan zal moeten werken.En ondanks alle teleurstellingen geloof ik nog steeds dat openheid en eerlijkheid het langste duren, daarom pak ik de spreekwoordelijke pen nu weer op na een paar weken van bezinning en stilte.

Ik hoop dat jullie weer met me meereizen c.q. meeleven in het mooie Marokko en zien wat de toekomst mij hier brengt??